Qui Pro Quo: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Tablica upamiętniająca teatrzyk Qui Pro Quo na Senatorskiej w Warszawie.JPG|thumb|Tablica upamiętniająca teatrzyk Qui Pro Quo i jego artystów naprzy ul. [[Ulica Senatorska w Warszawie|Senatorskiej]] 29/31 w [[Warszawa|Warszawie]]]]

Teatrzyk ten skrystalizował styl warszawskiego kabaretu literackiego, był inspiracją nie tylko dla innych scen tego gatunku działających przed wojną, ale i tych zakładanych po 1945 roku (''Szpak'', ''[[Kabaret Wagabunda|Wagabunda]]'' oraz ''[[Kabaret Dudek|Dudek]]'').

JegoZałożycielami założycielamiQui Pro Quo byli: ziemianin, a później aktor [[Bolesław-Leszek Przyłuski]], architekt [[Tadeusz Sobocki]] i kupiec [[Izydor Weisblat]], kierownikiem artystycznym, a później także współwłaścicielem (od 1922 r.) kompozytor i dziennikarz [[Jerzy Boczkowski]].

Od początku istnienia teatrzyku aż do ostatniego programu głównym dostarczycielem tekstów był [[Julian Tuwim]], od 1926 roku wspomagany przez [[Marian Hemar|Mariana Hemara]]. Wśród wykonawców byli: [[Eugeniusz Bodo]], [[Hanka Ordonówna]], [[Mieczysław Fogg]], [[Mira Zimińska-Sygietyńska|Mira Zimińska]], [[Zula Pogorzelska]], [[Adolf Dymsza]], [[Tadeusz Olsza]], [[Gustaw Cybulski]]. Konferansjerem kabaretu był od [[1925]] artysta [[Fryderyk Jarosy]], reżyserujący tu od [[1924]] roku. Oprawę taneczną przygotowywali słynni polscy tancerze i choreografowie, wśród nich [[Feliks Parnell]] i [[Tacjanna Wysocka]]. Dekoratorem teatru był słynny scenograf [[Józef Galewski]].

W roku [[1937]], w warszawskiej kawiarni "„[[Mała Ziemiańska|Ziemiańska]]",” powstał kabaret pod nazwą "Małe Qui Pro Quo".