Intelligenzaktion Litzmannstadt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków, drobne redakcyjne
AusLodz (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 6:
 
W wyniku akcji przeprowadzonej między 9 a 11 listopada 1939 niemiecka policja aresztowała na podstawie specjalnych list proskrypcyjnych (tzw. „[[Sonderfahndungsbuch Polen]]”) około 1500 osób. Zatrzymanych umieszczono w kinie „Wolność” w [[Pabianice|Pabianicach]], w fabryce Arnolda Bayera w [[Ruda Pabianicka|Rudzie Pabianickiej]] oraz w [[Radogoszcz (obóz przejściowy)|obozie w fabryce włókienniczej Michała Glazera na Radogoszczu]], który w następnych dniach stał się głównym miejscem osadzenia więźniów tej akcji. Z czasem, do końca listopada 1939 r., przeniesiono do niego aresztantów z Pabianic i Rudy Pabianickiej po wstępnie dokonanej selekcji. Stąd zabierano ich do siedziby łódzkiego gestapo przy [[Aleja Karola Anstadta w Łodzi|al. K. Anstadta]], gdzie funkcjonował [[Sondergericht|sąd doraźny]]. W ciągu kilkuminutowej rozprawy zapadały w zasadzie tylko wyroki śmierci, które były natychmiast wykonywane zbiorowo w położnym kilka kilometrów na północny-zachód od [[Zgierz]]a [[Lućmierz-Las|lesie lućmierskim]]. Pierwsza egzekucja ok. 40 osób odbyła się dzień później w [[Las Łagiewnicki w Łodzi|lesie łagiewnickim]] i rozstrzelano w niej głównie łódzkich nauczycieli. Kolejne egzekucje odbyły się w dniach 21-30 listopada – między innymi też na poligonie [[Brus (osiedle w Łodzi)|Brus]] w Łodzi – i były kontynuowane do 1940<ref>''Martyrologium łódzkie. Przewodnik po Radogoszczu i Miejscach Pamięci Narodowej'', [[Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi]], Łódź 2005, ISBN 8390742225</ref>.
 
Kontynuacją tej akcji była akcja w maju 1940 r., tym razem przede wszystkim skierowana przeciwko łódzkiej młodzieży, którą wywieziono, po krótkim pobycie w więzieniu radogoskim do KL Dachau, gdzie wielu z nich zmarło, ale wielu też dotrwało do wyzwolenia. W ramach tej akcji zostali aresztowani między innymi [[Henryk Debich]] i [[Włodzimierz Skoczylas]]. Pierwszy zwolniony jeszcze w czasie wojny, drugi przeżył obóz.
 
== Ofiary akcji ==