Bohdan Winiarski: Różnice pomiędzy wersjami

Był synem Stanisława (leśnika, [[Sędzia pokoju|sędziego pokoju]]) i Jadwigi z Mystkowskich. Do szkoły powszechnej uczęszczał w [[Szczuczyn (województwo podlaskie)|Szczuczynie]], do gimnazjum – w [[Łomża|Łomży]]. W latach 1905–1909 studiował prawo na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] i [[Uniwersytet Jagielloński|Jagiellońskim]], gdzie w 1910 obronił doktorat; uzupełniał studia na uniwersytetach w [[Paryż]]u i [[Heidelberg]]u (1910–1911). Był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]] przed [[1914]] rokiem<ref>Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 587.</ref>. W latach 1911–1914 wykładał francuskie prawo polityczne oraz rosyjskie prawo administracyjne i polityczne w Polskiej Szkole Nauk Politycznych i na Wyższych Kursach im. A. Baranieckiego w [[Kraków|Krakowie]], w okresie 1916–1917 historię ustroju ziem polskich w [[XIX wiek|XIX]] w. na Wyższych Kursach Polskich w [[Petersburg|Piotrogrodzie]]. Od 1921 prowadził wykłady z prawa międzynarodowego publicznego na Uniwersytecie Poznańskim, od 1922 z tytułem profesora nadzwyczajnego kierował Katedrą Prawa Międzynarodowego; w 1930 mianowany profesorem zwyczajnym, w latach 1936–1939 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa. W 1933 wykładał prawo rzeczne w Akademii Prawa Międzynarodowego w [[Haga|Hadze]], a w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] prawo międzynarodowe na [[Uniwersytet Oksfordzki|uniwersytecie w Oksfordzie]].