Samodzielny Batalion Moździerzy: Różnice pomiędzy wersjami

Samodzielny [[batalion]] [[moździerz]]y został zorganizowany we wrześniu 1939 roku w Centrum Wyszkolenia Przeciwlotniczego i Przeciwgazowego w Trauguttowie koło [[Brześć|Brześcia]]. Dowódcą batalionu został kapitan Józef Cebula,<ref>'''Józef ur.Cebula''' urodził się 8 września 1893, [[Kapitanroku. (ranga)|kapitan]] uzbrojenia ze starszeństwem z 1 lipca 1923, długoletniroku. oficerBył długoletnim oficerem Szkoły Gazowej,. W 1934 roku został przeniesiony z korpusu oficerów uzbrojenia do korpusu oficerów artylerii z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku w [[17 Pułk Artylerii Lekkiej|17 Pułku Artylerii Lekkiej]] w Gnieźnie. odznaczonyOdznaczony [[Krzyż Zasługi|Srebrnym Krzyżem Zasługi]].</ref>. Na uzbrojeniu batalionu znalazło się trzydzieści sześć 81 mm moździerzy i 4800 granatów (133 pocisków na jeden moździerz).

12 września 1939, wieczorem batalion odmaszerował z Dubicy na [[Kowel]]. Rano 15 września pododdział przybył do rejonu na północ od [[Ratno (Ukraina)|Ratna]] i wszedł w skład Grupy "Kowel"„Kowel” płk.pułkownika dypl. Leona Koca (brata płk.dyplomowanego [[AdamLeon Koc|AdamaLeona Koca]]). Ludwik Głowacki w swej pracy poświęconej działaniom wojennym na Lubelszczyźnie dwukrotnie wymienia pododdział kpt. Józefa Cebuli nazywając go specjalnym [[dywizjon]]em moździerzy i samodzielnym batalionem moździerzy. Mając na uwadze, że ówcześnie zaliczano moździerze kalibru 81 mm do broni towarzyszącej piechoty wydaje się, że właściwszą nazwą jest – samodzielny batalion moździerzy. Z drugiej strony, pododdział został wystawiony przez jednostkę artylerii przeciwlotniczej i stąd być może zachowano artyleryjską nomenklaturę.