Parzystość R: Różnice pomiędzy wersjami

Parzystość R wprowadzona została w kontekście teorii [[supersymetria|supersymetrii]]. Teorie supersymetrii przewidują, że każda ze znanych cząstek ma swego supersymetrycznego partnera – cząstkę o tych samych liczbach kwantowych, ale o spinie różnym o 1/2. Tym samym dla wszystkich supersymetrycznych partnerów znanych cząstek <math>R=-1</math>, parzystość R pozwala więc na odróżnienie cząstek „supersymetrycznych” od znanych obecnie „klasycznych”.

 

Większość modeli supersymetrycznych, w tym podstawowy tzw. [[minimalny model supersymetryczny]] postuluje bezwzględne zachowanie parzystości R we wszystkich oddziaływaniach. Ma to następujące konsekwencje:

* cząstki supersymetryczne mogą być kreowane i anihilowane wyłącznie parami,

W modelach supersymetrycznych zachowanie parzystości R jest ''de facto'' narzuconym zewnętrznie warunkiem, motywowanym koniecznością wyjaśnienia stabilności protonu, ale bez dobrego uzasadnienia teoretycznego. Można je jednak wytłumaczyć w kontekście szerszej teorii, na przykład [[Teorie wielkiej unifikacji|wielkiej unifikacji]] lub [[Teoria superstrun|teorii superstrun]].

 

* [[parzystość]]

 

* Stephen P. Martin, [http://zippy.physics.niu.edu/primer.shtml ''Supersymmetry primer'']