Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
drobne techniczne |
||
Linia 1:
[[Plik:Marmont.jpg|thumb|200px|Gen. Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont]]
'''Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont''', książę Raguzy ([[Dubrovnik]]), (ur. [[20 lipca]] [[1774]] w [[Châtillon-sur-Seine]]
Pochodził ze szlacheckiego rodu. Jego ojciec też był wojskowym. Auguste Marmont w wieku 15 lat wstąpił do piechoty, jednak wkrótce potem został przeniesiony do artylerii.
Linia 6:
Przy okazji oblężenia [[Tulon]]u poznał osobiście [[Napoleon Bonaparte|Napoleona Bonaparte]], który to postanowił go zabrać jako adiutanta na wyprawę do Włoch w [[1796]]. Marmont miał istotny wkład w zwycięstwo w bitwie pod [[Bitwa pod Castiglione|Castiglione]].
Następnie towarzyszył Napoleonowi w wyprawie do [[Egipt]]u, gdzie dosłużył się awansu na [[generał brygady|generała brygady]]. W roku [[1799]] wrócił wraz ze swym wodzem do Europy; brał udział w ''[[zamach stanu|coup d'état]]'' 18 [[Brumaire|Brumaire’a]]
W [[1805]] otrzymał dowództwo korpusu i wykazał się na tym stanowisku podczas bitwy pod [[Bitwa pod Ulm|Ulm]]. Następnie został wysłany na czele niewielkiej armii celem zajęcia [[Dalmacja|Dalmacji]] i zdobył [[Dubrownik]] ([[język włoski|wł.]] ''Ragusa''). Przez następne pięć lat pełnił obowiązki cywilnego i wojskowego gubernatora Dalmacji, a ślady tych jego rządów przetrwały zarówno w postaci budowli, jakie wzniósł, jak i we wspomnieniach współczesnych. W [[1808]] został [[diuk]]iem Raguzy, a w [[1809]] został wezwany przez Napoleona do wzięcia udziału w wojnie z siłami [[V koalicja antyfrancuska|V koalicji]]; brał udział w walkach pod [[Wiedeń|Wiedniem]] w końcowym okresie kampanii. Teraz Napoleon mianował go marszałkiem i gubernatorem [[Prowincje Iliryjskie|Prowincji Illiryjskich]].
Linia 12:
W lipcu roku [[1810]] Marmont został nagle wezwany, by zastąpił [[André Masséna|Massénę]] jako dowódca armii francuskiej w północnej [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Okazał się znakomitym dowódcą, szczególnie podczas odbicia z rąk Brytyjczyków [[Ciudad Rodrigo]] jesienią [[1811]] i przed bitwą pod [[Bitwa pod Salamanką|Salamanką]]. W jej trakcie jednak został bardzo poważnie ranny.
Wrócił na leczenie do Francji i był jeszcze w fatalnym stanie, gdy w kwietniu [[1813]] Napoleon wezwał go ponownie i powierzył dowodzenie korpusu. Brał udział w bitwach pod [[Bitwa pod Lützen (1813)|Lützen]], [[Bitwa pod Budziszynem (1813)|Budziszynem]] i [[Bitwa pod Dreznem|Dreznem]], a także w zimowej kampanii roku [[1814]] aż do ostatniej [[Obrona Paryża|bitwy w obronie Paryża]], skąd wycofał swe wojska, w liczbie około 20 000 do Essonne.
Od tego momentu Marmont był postrzegany jako sprzedawczyk i zdrajca. Potajemnie porozumiał się z koalicjantami, a następnie skierował swoje siły tam, gdzie natychmiast zostały okrążone przez nieprzyjaciela. Wówczas Marmont, jak to było ustalone, skapitulował. Napoleon na wieść o tym powiedział: ''
W latach restauracji dynastii [[Burbonowie|Burbonów]] został [[Par Francji|parem Francji]] i generałem-majorem gwardii królewskiej, a w roku [[1820]] kawalerem orderu Świętego Ducha i oficerem krzyża św. Ludwika, ale nigdy nie zdobył sobie pełnego zaufania dworu.
Pod koniec życia Marmont poświęcił się pisaniu swoich ''Mémoires'', jednego z doskonalszych źródeł historii wojskowości okresu, w którym żył.
Jego prace to:
Linia 33:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{DEFAULTSORT:Marmont, Auguste Frédéric}}
[[Kategoria:
[[Kategoria:
[[Kategoria:
[[Kategoria:
[[Kategoria:
[[Kategoria:Zmarli w 1852]]
[[Kategoria:Członkowie Francuskiej Akademii Nauk}]] | |||