Wersja z 15:37, 19 wrz 2014 edytuj Pbk (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 39 573 edycje drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 23:53, 25 wrz 2014 edytuj anuluj edycję Pbk (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 39 573 edycje OOP, źródło następna edycja →
Linia 22: == Życiorys == Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1939). Po wybuchu [[II wojna światowa\|II wojny światowej]] walczył we Francji w szeregach [[2 Dywizja Strzelców Pieszych\|II Dywizji Strzelców Pieszych]], następnie internowany w Szwajcarii. ~~Studiował~~W iokresie ~~pracował~~internowania ~~jako~~studiował ~~asystent~~w nafilii [[Uniwersytet we Fryburgu Szwajcarskim\|~~Uniwersytecie~~Uniwersytetu we Fryburgu]] izorganizowanej ~~obronił~~w ~~tam~~obozie internowania i w 1945 obronił na Uniwersytecie pracę doktorską z prawa. W ~~latach~~sierpniu 1945~~-1946~~ ~~pracował~~został wmianowany ~~Konsulacie~~szefem RPPolskiej wLikwidacyjnej ~~Bazylei,~~Misji Wojskowej w ~~latach~~Paryżu. Od 1946~~-1954~~ ~~mieszkał~~służył w ~~Niemczech,~~[[1 odDywizja ~~1954~~Pancerna w(PSZ)\|1 ~~Londynie~~Dywizji Pancernej]] na terenie Niemiec. OdW ~~1951~~1947 ~~był~~został ~~związany~~zdemobilizowany, zobjął ~~[[Polski~~wówczas ~~Uniwersytet~~funkcję Naszefa ~~Obczyźnie\|Polskim~~delegatury ~~Uniwersytetem~~Społecznego NaKomitetu ~~Obczyźnie]],~~Pomocy ~~m.in.~~Obywatelom ~~był~~Polskim ~~dziekanem~~(SKPOP) ~~wydziału~~w ~~prawa~~Niemczech, az siedzibą w ~~latach~~[[Quackenbruck]]. ~~1978-1987~~W ~~rektorem~~1949 powrócił do Wielkiej Brytanii. OdW ~~1960~~listopadzie dotegoż ~~1980~~roku ~~był~~został ~~członkiem~~wykładowcą iprawa ~~przewodniczącym~~w ~~Wydziału~~prowadzonej ~~Humanistycznego~~przez ~~[[Polskie~~środowisko ~~Towarzystwo~~emigracyjne ~~Naukowe~~Szkole naNauk ~~Obczyźnie\|Polskiego~~Politycznych ~~Towarzystwa~~i ~~Naukowego~~Społecznych naw ~~Obczyźnie]]~~Londynie. Od 1951 był związany z [[Polski Uniwersytet Na Obczyźnie\|Polskim Uniwersytetem Na Obczyźnie]], m.in. w 1951 został sekretarzem, następnie profesorem PUNO. W 1959 habilitował się na podstawie pracy ''Legalizm Polski w świetle prawa publicznego''. W kolejnych latach był dziekanem wydziału prawa, a w latach 1978-1987 rektorem. Od 1960 [[Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie\|Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie]], od 1963 członkiem zarządu PTNnO, od 1964 przewodniczącym Wydziału Humanistycznego PTNnO. Z funkcji tych ustąpił w 1979. Od 1959 był członkiem [[Rząd RP na uchodźstwie\|Rządu RP na uchodźstwie]], kolejno jako minister bez teki w rządzie [[Antoni Pająk\|Antoniego Pająka]] (1959-1963), minister wyznań religijnych, oświaty i kultury w rządzie [[Aleksander Zawisza\|Aleksandra Zawiszy]] (1968-1970), minister spraw zagranicznych w rządzie [[Zygmunt Muchniewski\|Zygmunta Muchniewskiego]] (1970-1972), wicepremier w rządach [[Alfred Urbański\|Afreda Urbańskiego]] (1972-1976), także minister spraw zagranicznych (1973 - po śmierci [[Jan Starzewski\|Jana Starzewskiego]]) Na emigracji należał do Związku Socjalistów Polskich na Obczyźnie. W 1954 poparł w czasie kryzysu we władzach emigracyjnych prezydenta [[August Zaleski\|Augusta Zaleskiego]]. Był członkiem [[I Rada Rzeczypospolitej Polskiej\|I (1954-1957)]], [[II Rada Rzeczypospolitej Polskiej\|II (1958-1963)]], [[III Rada Rzeczypospolitej Polskiej\|III (1963-1968)]] i [[IV Rada Rzeczypospolitej Polskiej\|IV (1968-1970)]] Rady Rzeczypospolitej Polskiej. Od września 1959 do września 1963 był ministrem bez teki w [[Drugi rząd Antoniego Pająka\|rządzie Antoniego Pająka]], od marca 1968 do czerwca 1970 ministrem wyznań religijnych, oświaty i kultury w [[Rząd Aleksandra Zawiszy\|rządzie Aleksandra Zawiszy]] (1968-1970), ministrem spraw zagranicznych w [[Rząd Zygmunta Muchniewskiego\|rządzie Zygmunta Muchniewskiego]] (1970-1972). W [[Pierwszy rząd Alfreda Urbańskiego\|pierwszym rządzie Alfreda Urbańskiego]] (1972-1973) został ministrem bez teki i wicepremierem, a w styczniu 1973 został po śmierci [[[[Jan Starzewski\|Jana Starzewskiego]] kierownikiem ministerstwa spraw zagranicznych. W [[Drugi rząd Alfreda Urbańskiego\|drugim rządzie Alfreda Urbańskiego]] (1974-1976) ponownie został ministrem bez teki i wicepremierem. Przez Prezydenta RP na uchodźstwie został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (Dz. Ust. nr 8 z 1972) == Bibliografia == * [[Rafał Habielski]], ''Druga Wielka Emigracja 1945–1990. T. 3. Życie społeczne i kulturalne emigracji'', Warszawa 1999, s. 328 (nota biograficzna autorstwa [[Andrzej Friszke\|Andrzeja Friszke]]) * Zbigniew Andrzej Judycki ''Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie. Słownik biograficzny pracowników naukowych'', Londyn 2008, s. 36 * Wiesław Hładkiewicz, Daniel Koteluk ''Zapomniany legalista. Jerzy August Gawenda (1917-2000)'', w: ''Zeszyty historyczne'', nr 168, wyd. Instytut Literacki, Paryż 2009 {{Drugi rząd Antoniego Pająka}} {{Rząd Aleksandra Zawiszy}} Linia 41 ⟶ 48: [[Kategoria:Polscy prawnicy]] [[Kategoria:Urodzeni w 1917]] [[Kategoria:Zmarli w ~~2001~~2000]] [[Kategoria:Wicepremierzy Polski]] [[Kategoria:Członkowie I Rady Rzeczypospolitej Polskiej]] Linia 48 ⟶ 55: [[Kategoria:Członkowie IV Rady Rzeczypospolitej Polskiej]] [[Kategoria:Internowani w Szwajcarii w czasie II wojny światowej]] [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (władze RP na uchodźstwie)]]

Jerzy Gawenda: Różnice pomiędzy wersjami