Gwiazdozbiór Herkulesa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Uwaga: drobne redakcyjne, drobne techniczne |
→Wybrane obiekty: drobne merytoryczne |
||
Linia 44:
* [[Gromada Herkulesa]] (NGC 6205) (M13), zwana często Wielką Gromadą Kulistą Herkulesa, – widoczna gołym okiem jako nieostra gwiazda. [[Teleskop]] o średnicy 100 mm zaczyna rozdzielać co jaśniejsze gwiazdy, jednak ich całkowitą liczbę szacuje się na 100 000. Dwa nierozdzielone łańcuchy gwiazd wyglądają jak światełka podobne do czółek . Większy teleskop rozdziela już jądro M13, a 20-centymetrowy pokazuje sześć łańcuchów gwiazd, przy czym niektóre z nich mają w tle bledszą poświatę nierozdzielonych gwiazd. W jądrze znajdują się trzy połączone ciemne pasma zwane Śmigłem{{r|Kosmos}}. Odkryta w 1754 roku przez [[Edmund Halley|Edmunda Halleya]], jest największą i najjaśniejszą gromadą kulistą północnej półkuli nieba. Jest oddalona od nas o 25 100 [[Rok świetlny|lat świetlnych]].
* Na północ-północny wschód od M13 można zobaczyć małą galaktykę [[NGC 2607]] 12. wielkości, wyglądającą jak soczewka.
* W odległości 26 700 lat świetlnych znajduje się druga gromada z katalogu Messiera – [[Messier 92|M92]] (NGC 6341). Znana jest od XVIII wieku, kiedy została odkryta przez niemieckiego astronoma [[Johann Bode|Johanna Bodego]]. Jest to jedna z najstarszych gromad w [[Galaktyka|Galaktyce]]<ref name=kosmos>{{cytuj książkę|nazwisko=Złoczewski|imię=Kamil|tytuł=Kosmos.Przewodnik obserwatora.|wydawca=Amermedia Sp. z o.o.|miejsce=Poznań|rok=2013|tom=66|isbn=978-83-252-1919-2|strony=23}}</ref>. W 20-centymetrowym teleskopie wyraźna gromada kulista. Najjaśniejsze gwiazdy [[Halo galaktyczne|halo]] powodują, że ogólny kształt gromady jest podobny do wydłużonego prostokąta. Wewnątrz prostokąta halo i jądro są okrągłe. Jest tam 35 wyraźnych jasnych gwiazd i drugie tyle bladych, coraz mniej widocznych. Mgła w tle jest też upstrzona światełkami. Jasność rośnie do granicy jądra o średnicy 40″ łuku, po czym jest mniej więcej stała. W 40-centymetrowym teleskopie widać około dwustu gwiazd, które maskują prostokątny kształt{{r|Kosmos}}.
* Grupę gromad kulistych uzupełnia trzecia, najmniejsza i najsłabiej świecąca gromada [[NGC 6229]], o jasności 9,4 {{magnitudo}} i średnicy 4,5′ łuku.
* [[NGC 6210]] to [[mgławica planetarna]] wielkości 8,8. Można ją dostrzec jako dysk leżący na linii łączącej deltę i betę Herkulesa. W 6-centymetrowym refraktorze i 20-centymetrowym teleskopie widać „niebieską mgłę” o średnicy zaledwie 14” łuku. W wyjątkowo przejrzystą noc można spróbować dostrzec jej gwiazdę centralną, o jasności 12,7.
== Uwaga ==
| |||