Edward Gallaudet: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Joanna Kośmider (dyskusja | edycje)
m →‎Dom rodzinny: drobne redakcyjne
Joanna Kośmider (dyskusja | edycje)
Linia 132:
[[Plik:Council-member curtis pride.jpg|thumb|200px|[[Curtis Pride]] (ur. 1968), od dzieciństwa niesłyszący [[zapolowy]] [[Major League Baseball]], nauczyciel w [[Gallaudet University]]]]
Trwałą pamięć o dokonaniach Edwarda Gallaudet gwarantuje rozwój ''Gallaudet University'', w którym opracowano modelowe metody nauczania i wychowania głuchoniemych na poziomie podstawowym (''Kendall Demonstration Elementary School'', 1970), średnim – (''Model Secondary School for the Deaf'', 1969) i wyższym (status uniwersytetu, ''Education of the Deaf Act'' 1986){{r|About}}. W roku 1988 społeczność ''Gallaudet University'' odniosła kolejne zwycięstwo w walce o równość praw osób posługujących się językiem migowym i mówionym – w wyniku spontanicznego strajku studentów.
Protest wybuchł, gdy w czasie wyborów nowego rektora (kandydowała jedna osoba słysząca i dwie niesłyszące) przewodnicząca komisji wyborczej wypowiedziała się: ''niesłyszący nie potrafią jeszcze funkcjonować w normalnym społeczeństwie''. Następnego dnia zorganizowano przemarsz ok. tysiąca studentów z kampusu do lokalu komisji, [[Biały Dom|Białego Domu]] i [[Kapitol]]u (z hasłem ''Ciągle mamy marzenia. Żądamy pomocy Kongresu''), a następnie rozpoczęli w kampusie [[strajk okupacyjny]]. Na transparentach pojawił się m.in. napis: ''Laurent ClerkCler''c'' domaga się głuchego rektora. Nie ma go tutaj, ale jest z nami duchem. Poprzyjcie nas'' (obserwujący wydarzenia Oliver Sacks usłyszał pytanie jednego z dziennikarzy: ''Kim, u licha, jest Laurent Clerc?''). W wyniku siedmiodniowego strajku niesłyszącym rektorem uczelni (pierwszym po 124 latach jej funkcjonowania) został niesłyszący [[King Jordan]]{{r|Jordan}}, dotychczasowy dziekan ''School of Arts and Sciences''{{odn|Sacks|2011|s=189–238}}
 
Pamięć o twórcach Uniwersytetu ''Gallaudet University'' utrwalają jego liczni absolwenci, osiągający swoje zróżnicowane cele w różnych dziedzinach życia. Jednym z nich jest np. [[Curtis Pride]] (ur. 1968), od dzieciństwa niesłyszący [[zapolowy]] [[Major League Baseball]], który po zakończeniu kariery sportowej został nauczycielem w ''Gallaudet University''. Otrzymuje on każdego roku setki listów od niedosłyszących lub głuchoniemych młodych ludzi i ich rodziców. Stara się odpowiadać na każdy z nich oraz organizuje liczne spotkania, na których popularyzuje problem i gromadzi niezbędne fundusze na rzecz dzieci niepełnosprawnych. Wśród wielu nagród i wyróżnień, które otrzymał, znajduje się tytuł „Role Model of the Year”, nadany przez ''Alexander Graham Bell Association''{{r|PrideBio}}.
 
== Życie rodzinne ==
Edward Miner Gallaudet był dwukrotnie żonaty. W roku 1858 poślubił Jane Fessenden (nauczycielkę gry na pianinie w ''Columbia Institution'' dla niewidomych blind students), z którą miał dwie córki (Katherine i Grace) oraz syna (zmarłego w dzieciństwie). Jane Gallaudet zmarła w roku 1866. Dwa lata później Edward Gallaudet ożenił się z Susan Denison. Mieli trzech synów i dwie córki{{r|timeline|fofweb.com}}.
 
{{Uwagi}}