Daniel Fasanella: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków do ujedn., -kat. |
links |
||
Linia 23:
== Biografia ==
Daniel Fasanella przyszedł na świat w 2 poł. XII w. w Belvedere Marittimo w [[Kalabria|Kalabrii]]. Był najpierw kapłanem diecezjalnym. Następnie wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych, jeszcze za życia jego założyciela [[Franciszek z Asyżu|św. Franciszka z Asyżu]]. Habit przywdział z rąk [[Franciszek z Asyżu|Biedaczyny]] w [[Agropoli]] w 1219. Był założycielem klasztorów w Santa Maria del Soccorso ([[Santo Stefano di Rogliano|Rogliano]]) i [[Gerace|Gerace Superiore]]. W 1226 został wybrany na urząd [[prowincjał]]a. Zorganizował wyprawę misyjną do [[Maroko|Maroka]], w której sam wziął udział. Razem z nim wyruszyło sześciu franciszkanów: [[Mikołaj Abenante]] i [[Leon Somma]] z [[Corigliano Calabro]], [[Hugolin z Cerisano]], [[Anioł Tancredi]], [[Samuel Iannitelli]] i [[Donnulo Rinaldi]] z [[Castrovillari]].
Zakonnicy wyruszyli statkiem z Belvedere do [[Livorno]]. Z Livorno udali się do [[Florencja|Florencji]], gdzie w grudniu 1226 spotkali się z generałem zakonu br. [[Eliasz Bonbarone|Eliaszem Bonbarone]]. Na wiosnę 1227 przez [[Barcelona|Barcelonę]] i [[Tarragona|Tarragonę]] dostali się do Ceuty. Daniel, Anioł i Leon na ląd zeszli 26 września 1227. Pozostałych czterech misjonarzy dołączyło do nich 4 października. W mieście obowiązywał zakaz wstępu [[Chrześcijaństwo|chrześcijanom]], dlatego zakonnicy weszli do niego, ukrywając swoją tożsamość, w niedzielę 5 października. Otwarcie zaczęli głosić wiarę chrześcijańską. Zostali najpierw wzięci za osoby chore psychicznie. Następnie uwięziono ich i zmuszono przed trybunałem muzułmańskim do wyrzeczenia się wiary w Chrystusa. Gdy odmówili, rozebrano ich, związano i ścięto 13 października 1227. Ciała męczenników pocięto na części i wleczono ulicami miasta. Po opadnięciu wrzawy ciała pochowali na przedmieściach Ceuty kupcy chrześcijańscy z [[Genua|Genui]], [[Piza|Pizy]] i [[Marsylia|Marsylii]]. Różne miasta Hiszpanii, Portugalii i Włoch przyznają się do posiadania relikwii męczenników z Ceuty.
| |||