Młaka: Różnice pomiędzy wersjami

Młaki pojawiają się z reguły tam, gdzie następuje zatamowanie swobodnego odpływu na powierzchni, a więc na odcinkach terenów płaskich lub słabo nachylonych. Woda, która nie może swobodnie odpłynąć, nasyca warstwę przypowierzchniową lub zwietrzelinę powodując zabagnienie terenu i rozwój roślinności [[hydrofil]]nej. Początkowo woda z młaki odpływa powoli w postaci jednej lub kilku strug. Jest to ''młaka odpływowa''. W miarę rozwoju roślinności tworzy się zwarty jej kożuch uniemożliwiający odpływ. W tym momencie młaka przechodzi w typ ''ewaporacyjny''. Młaki zajmują powierzchnię o różnej wielkości, od kilkunastu do kilku tysięcy metrów kwadratowych. Bardzo duże młaki tworzą ''pola młaczne''.

 

Młaką określa się również typ [[łąka|łąki]] występującej na terenach o wysokim poziomie [[wody gruntowe|wód gruntowych]] i utrudnionym odpływie (młaki, [[wysięk (hydrologia)|wysięki]], [[źródlisko|źródliska]] itp.) Tworzą ją głównie [[mchy]], [[ciborowate|turzyce]], [[sitowate]], [[wełnianka|wełnianki]] i in.

W [[syntaksonomia|syntaksonomii]] nazwa młaki bywa utożsamiana ze zbiorowiskami z rzędu ''[[Caricetalia nigrae]]'' i związku ''[[Caricion nigrae]]'' (kwaśne młaki niskoturzycowe) oraz z rzędu ''[[Caricetalia davallianae]]'' i związku ''[[Caricion davallianae]]'' (eutroficzne młaki niskoturzycowe).

[[źródło]], [[wykap]], [[wyciek]], [[wysięk (hydrologia)|wysięk]], [[limnokren]], [[rojst]].

 

* [[obszar źródliskowy]]