Olga Drahonowska-Małkowska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Miejsca i obiekty upamiętniające: drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
→‎Po wojnie: drobne redakcyjne
Linia 62:
 
== Po wojnie ==
W latach 1948-1960 Olga Małkowska prowadziła kolejny sierociniec Polish ChildrensChildren's Home w [[Hawson Court]], w posiadłości wopodal [[Buckfastleigh,]] w hrabstwie [[Devon]]. W 1959 roku zorganizowała wycieczkę dzieci do Polski. Sama wróciła do kraju w roku 1961 (Jejjej syn Lutyk Małkowski pozostał w Wielkiej Brytanii, gdyż tam założył rodzinę<ref name=test>[http://www.18gdhs.pl/muzeum/ciekawostki.html Strona internetowa Muzeum Harcerskiego w Zakopanem].</ref>.) Osiadła początkowo we [[Wrocław]]iu, a odw 1964 r. na stałe w Zakopanem, gdzie zamieszkała w drewnianym domku przy ul. Małe Żywczańskie 17A. W 1966 roku [[Rada Państwa (Polska)|Rada Państwa]] przyznała jej rentę dla zasłużonych, a przedstawiciel [[Towarzystwo Przyjaciół Dzieci|TPD]] wręczył jej [[Honorowa Odznaka Przyjaciela Dziecka|Honorową Odznakę Przyjaciela Dziecka]]. Z wielkim wzruszeniem przyjęła zaproszenie do [[Kraków|Krakowa]] na nabożeństwo w rocznicę śmierci Andrzeja Małkowskiego, odprawiane wówczas przez [[kardynał]]a [[Jan Paweł II|Karola Wojtyłę]], późniejszego [[papież]]a.
 
Olga Małkowska zmarła 15 stycznia 1979 r. Spoczywa na [[Nowy Cmentarz w Zakopanem|Nowym Cmentarzu w Zakopanem]] przy ul. Nowotarskiej. Nad grobem wznosi się granitowy pomnik poświęcony twórcom polskiego harcerstwa dłuta zakopiańskiego rzeźbiarza [[Henryk Burzec|Henryka Burzca]].