Wersja z 11:02, 29 lip 2014 edytuj Tomasz Raburski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 30 460 edycji poprawa linku ← poprzednia edycja		Wersja z 17:09, 9 paź 2014 edytuj anuluj edycję Tomasz Raburski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 30 460 edycji →‎Odrodzenie platonizmu: dr następna edycja →
Linia 7: Odrodzenie zainteresowania [[Platon]]em i jego kontynuatorami było częścią powrotu [[humanizm renesansowy\|humanistów]] do zainteresowania [[filozofia starożytna\|kulturą starożytną]]. Bezpośrednim bodźcem do odrodzenia platonizmu był cykl wykładów we Florencji [[Jerzy Gemist-Pleton\|Jerzego Gemista-Pletona]], [[filozofia bizantyńska\|filozofa bizantyńskiego]], który w 1438 r. przybył na [[Sobór Bazylea - Ferrara - Florencja\|sobór Ferraro-Florencki]]. W swoich wykładach Pleton nie tylko zainteresował łaciński Zachód Platonem, ale również przeniósł z Bizancjum spór między zwolennikami Platona i Arystotelesa. Jego najaktywniejszymi uczestnikami na Zachodzie byli Bizantyńczycy: [[Jerzy z Trapezuntu]] i kardynał [[Bessarion]]{{odn\|Celenza\|2007\|s=77-81}}. Jedną z osób zainspirowanych wykładami Pletona był [[Kosma Medyceusz Starszy]]. Z jego inspiracji filozof [[Marsilio Ficino~~\|Marsilia Ficina~~]] podjął się studiów nad Platonem i w 1462 r. założył [[Akademia Florencka\|Akademię Florencką]], która stała się głównym ośrodkiem odrodzenia platonizmu w renesansie{{odn\|Ciszewski\|2000\|s=1}}. == Akademia Florencka ==

Platonizm renesansowy: Różnice pomiędzy wersjami