Kathleen Kenyon: Różnice pomiędzy wersjami

'''Dame Kathleen Mary Kenyon''' (ur. w [[Londyn]]ie [[5 stycznia]] [[1906]], zm. w [[Wrexham]] w [[Walia|Walii]] [[24 sierpnia]] [[1978]]), – [[Wielka Brytania|brytyjska]] [[archeolog]], która odkryła, iż [[Jerycho]] jest najstarszym, stale zamieszkanym [[miasto|miastem]] na świecie. Znawca starożytnych kultur [[Żyzny Półksiężyc|Żyznego Półksiężyca]]. Prowadziła [[Wykopaliska archeologiczne|prace wykopliskowe]] m.in. w [[Jerozolima|Jerozolimie]].

Jej ojciec, [[Frederic George Kenyon|Frederic G. Kenyon]], był dyrektorem [[Muzeum Brytyjskie]]go. Kathleen Kenyon ukończyła [[Uniwersytet Oksfordzki|oksfordzki]] ''Somerville College''. Jako pierwsza kobieta w historii wybrana została na przewodniczącą ''Oxford Archaeological Society'' (Okswordzkiego Towarzystwa Archeologicznego). Po ukończeniu studiów w [[1929]] uczestniczyła w kampanii wykopaliskowej [[Gertrude Caton-Thopmson]] w [[Wielkie Zimbabwe|Wielkim Zimbabwe]], a następnie współpracowała z czołowym archeologiem brytyjskim [[sir]] [[Mortimer Wheeler|Mortimerem Wheelerem]].

Pomiędzy [[1936]] a [[1939]] Kenyon prowadziła badania nad ''Jewry Wall'' w [[Leicester]]. Ze względu na wagę odkrycia powierzono jej w kwietniu [[1937]] funkcję dyrektora instytutu archeologicznego [[University of London|Uniwersytetu Londyńskiego]]. Kenyon pełniła tę funkcję do [[1946]]. W tych latach pracowała m.in. w [[Sabrata|Sabracie]]. Została wybrana honorowym dyrektorem [[British School of Archaeology]] w Jerozolimie ([[1951]]-[[1966]]).

Jej prace badawcze w Jerychu (''Tell as-Sulṭān'') pozwoliły na wyznaczenie dolnej granicy okupacyjnej [[Kultura natufijska|kultury natufijskiej]] na sam koniec [[Epoka lodowcowa|epoki lodowcowej]] (10. 000 – 9.0009000 [[p.n.e.]]). Kenyon prowadziła również prace wykopaliskowe w jerozolimskim [[Ofel|Mieście Dawida]]. W [[1962]] została kierownikiem wydziału ''St. Hugh's College'' w [[Oksford]]zie.