Wiktor (Siergiejew): Różnice pomiędzy wersjami

W 2003 otrzymał godność protojereja, wtedy też powierzono mu kierowanie parafią Świętych Męczenników Carskich w Iżewsku. W roku następnym został proboszczem parafii Świętych Konstantyna i Heleny w Siełtach, Wniebowstąpienia Pańskiego w Uzi oraz Trójcy Świętej w Bałamazie. Od tego samego roku był również przewodniczącym oddziału misyjnego eparchii iżewskiej i udmurckiej. W 2006 ponownie został proboszczem parafii Świętych Męczenników Carskich, którym pozostawał przez dwa lata, do momentu, gdy został przeniesiony do parafii Przemienienia Pańskiego w [[Głazow]]ie, obejmując równocześnie funkcję dziekana dekanatu głazowskiego. Od 2011 był również proboszczem parafii Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” w Głazowie. W 2013 wrócił na stanowisko proboszcza parafii Świętych Męczenników Carskich w Iżewsku<ref name="pat"/>.

 

 

25 lipca 2014 został nominowany na pierwszego ordynariusza nowo utworzonej [[eparchia głazowska|eparchii głazowskiej]], w związku z czym dwa dni później otrzymał godność archimandryty<ref name="pat"/>. Jego [[chirotonia|chirotonii]] biskupiej, przeprowadzonej 31 sierpnia 2014 w [[sobór Przemienienia Pańskiego w Tambowie|soborze Przemienienia Pańskiego w Tambowie]], przewodniczył [[patriarcha moskiewski i całej Rusi]] [[Cyryl I (patriarcha Moskwy)|Cyryl]]<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/3717426.html Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Преображенском кафедральном соборе г. Тамбова и возглавил хиротонию архимандрита Виктора (Сергеева) во епископа Глазовского и Игринского]</ref>.