Ellis Island: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m dr. red. |
|||
Linia 7:
Po przybyciu na wyspę imigranci byli przesłuchiwani przez urzędników i badani przez lekarzy. W większości przypadków była to szybka procedura i imigranci spędzali na wyspie tylko kilka godzin przed przewiezieniem na stały ląd i rozpoczęciem życia w nowym kraju. Niektórzy jednak musieli spędzać tygodnie lub miesiące w szpitalach na wyspie przechodząc badania lub leczenie. Około 3 tys. z nich umarło na wyspie w całej jej historii. Tylko około 2 procent osób przechodzących przez stację nie otrzymało zgody na osiedlenie się w USA i musiało wrócić do Europy, głównie z powodu kłopotów zdrowotnych, chorób psychicznych lub kryminalnej przeszłości.
We wczesnych latach dwudziestych Stany Zjednoczone drastycznie ograniczyły liczbę przyjmowanych imigrantów. Ponadto Stany Zjednoczone, stając się światową potęgą po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]], otworzyły sieć ambasad na całym świecie gdzie potencjalni imigranci mogli ubiegać się o wizy, eliminując potrzebę badania imigrantów w momencie ich przybycia. W 1924 wyspa Ellis przestała być głównym punktem wjazdowym. Tę rolę przejęły inne placówki, a sama wyspa stała się punktem przetrzymywania uchodźców lub osób uznawanych za potencjalnych "wrogich cudzoziemców" (ang. ''enemy aliens''), głównie Niemców, Włochów i Japończyków podczas wojny. Po zamknięciu w 1954 opuszczone budynki stacji popadły w ruinę. Wyspa nie miała stałych mieszkańców lub połączenia ze stałym lądem. Co więcej, przez wiele lat toczyły się spory między stanami Nowy Jork i New Jersey o jurysdykcję. Przez ten czas zdawano sobie jednak sprawę jak ważnym zabytkiem była wyspa i w 1965 zaliczono ją do listy Pomników Narodowych (''National Monuments'').
W 1990 r. na wyspie otwarto muzeum i wyspa została objęta opieką [[National Park Service]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.nps.gov/elis/index.htm|tytuł=Island of Hope, Island of Tears|opublikowany=[[National Park Service]]|data dostępu=13-10-2014|język=en}}</ref>. Dostęp do wyspy zapewniają dwa promy, z [[Manhattan]]u oraz z [[Jersey City]].
Wyspie Ellis poświęcona jest książka ''Wyspa klucz'' autorstwa [[Małgorzata Szejnert|Małgorzaty Szejnert]], wydana w 2009.
Linia 13 ⟶ 15:
== Linki zewnętrzne ==
{{Commons|Ellis Island}}
* [http://www.ellisisland.org/ Strona Fundacji Ellis Island]
{{Przypisy}}
{{Manhattan}}
| |||