Tadeusz Gaworski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Czerwony64 (dyskusja | edycje) poprawa linków |
|||
Linia 28:
We [[Kampania wrześniowa|wrześniu 1939 roku]] służył w Ośrodku Zapasowym [[5 Dywizja Piechoty (II RP)|5. Dywizji Piechoty]] w czasie [[Obrona Lwowa 1939|obrony Lwowa]]. Po aresztowaniu udało mu się uciec. 18 grudnia przekroczył [[Granica polsko-węgierska|granicę polsko-węgierską]]. W lutym 1940 roku znalazł się we [[Francja|Francji]], w Szkole Podchorążych Piechoty w [[Camp de Coëtquidan]]. Następnie przebywał w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], gdzie służył jako dowódca plutonu w 7. Batalionie Kadrowym Strzelców [[3 Brygada Kadrowa Strzelców|3. Brygady Kadrowej Strzelców]], następnie w [[1 Samodzielna Brygada Spadochronowa|1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej]]. Po przeszkoleniu konspiracyjnym ze specjalnością w dywersji został zaprzysiężony 14 stycznia 1942 roku i przeniesiony do Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza. Oczekując na zrzut w Polsce ochotniczo brał udział w akcjach brytyjskich [[Commando]] na wybrzeżu francuskim.
Został zrzucony w Polsce w nocy z 25 na 26 stycznia 1943 roku w ramach operacji lotniczej o kryptonimie „Brace”. Początkowo dostał przydział do [[Okręg Wołyń AK|Okręgu Wołyń AK]]. Po jego cofnięciu w marcu 1943 roku dostał przydział do Wydziału Lotnictwa [[Oddział III Operacyjny|Oddziału III Operacyjnego]] [[Armia Krajowa#Organizacja_Komendy_Głównej_AK|Komendy Głównej AK]] jako dowódca specjalnego plutonu lotniczego. W czerwcu 1944 roku został przeniesiony organizacyjnie do [[Baza Lotnicza Łużyce|warszawskiej „Bazy Lotniczej”]].
W pierwszych dniach [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] dowodził plutonem w ramach ataku na [[Port lotniczy Warszawa-Okęcie|Lotnisko Okęcie]]. Po niepowodzeniu tego ataku relokował się do lasów [[Sękocin Nowy|Sękocińskich]], [[Chojnów (województwo mazowieckie)|Chojnowskich]] i wreszcie w [[Puszcza Kampinoska|Puszczy Kampinoskiej]], gdzie jego pluton wszedł w skład [[Grupa Kampinos|pułku „Palmiry-Młociny”]] jako szturmowa kompania lotnicza. Brał udział w [[Wypad na Truskaw|zwycięskim wypadzie na Truskaw]], gdzie rozbito batalion z kolaboracyjnej [[29 Dywizja Grenadierów SS (1 rosyjska)|brygady SS RONA]]. W czasie [[Bitwa pod Jaktorowem|bitwy pod Jaktorowem]] pułk „Palmiry-Młociny” został rozbity, jednak Gaworskiemu udało się wyprowadzić swoją kompanię z kotła. Przebijając się na obszar znajdujący się pod kontrolą [[25 Pułk Piechoty AK|25. Pułku Piechoty AK]] został ranny na początku października w czasie jednej z potyczek w lasach [[Brudzewice (województwo łódzkie)|Brudzewickich]]. Jego oddział został zdemobilizowany 8 października 1944 roku. Do stycznia 1945 leczył się i w czasie leczenia pracował w konspiracji. 15 stycznia 1945 roku został awansowany na stopień kapitana.
W 1945 roku wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie się osiedlił. Pracował jako projektant małych kotłów wysokociśnieniowych.
| |||