Józef Zając (generał): Różnice pomiędzy wersjami

|imię i nazwisko org =

|pseudonim =

|zwycięstwa =

|siły zbrojne = [[Armia Austro-Węgier|cesarska i królewska Armii]]<br /> [[Armia Polska we Francji]]<br /> [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]<br />

|jednostki = [[3 Pułk Piechoty Legionów]]<br /> [[23 Górnośląska Dywizja Piechoty]]<br /> [[Polskie Siły Powietrzne na obczyźnie|Polskie Siły Powietrzne]]<br /> [[I Korpus Polski (PSZ)|I Korpus Pancerno-Motorowy]]<br /> [[Armia Polska na Wschodzie]]<br />

|stanowiska = dowódca [[pułk]]u piechoty<br /> dowódca [[dywizja|dywizji]] piechoty<br /> Inspektor Obrony Powietrznej Państwa<br /> dowódca Polskich Sił Powietrznych<br /> dowódca [[Korpus (wojsko)|korpusu]]<br /> zastępca dowódcy [[Armia (związek operacyjny)|armii]]<br />

|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]]<br /> [[wojna polsko-bolszewicka]]<br /> [[II wojna światowa]]<br /> [[kampania wrześniowa]]<br />

|odznaczenia = {{order|OOPVM|KKOKS}} {{order|VMOOP|KSKKO}} {{order|KN|KN}} {{order|OOP|KO}} {{order|KW|4}} {{order|KZM|Z}} {{order|KZWLŚ}} {{order|LH}} {{order|AVM}} {{order|OŁ|KT}}<br /> {{order|KZW}} {{order|SL}} {{order|EK|2}}

'''Józef Ludwik Zając''' (ur. [[14 marca]] [[1891]], zm. [[12 grudnia]] [[1963]]) – [[Generał#Generał w Wojsku Polskim II RP|generał dywizji]] [[Pilotaż (lotnictwo)|pilot]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].

W latach 1912–1914 należał do [[Związek Strzelecki "Strzelec"|Związku Strzeleckiego]], w którym ukończył szkołę oficerską. W sierpniu 1914 wstąpił do [[Legiony Polskie 1914-1918(1914–1918)|Legionów Polskich]], pełniąc początkowo służbę w 3 Pułku Piechoty jako dowódca plutonu, kompanii, batalionu i pułku. W czerwcu i lipcu 1917 przebywał na kursie szkoleniowym w [[Ostrów Mazowiecka|Ostrowi Mazowieckiej]], będąc jednocześnie polskim dowódcą kursu. W lipcu i sierpniu 1917 dowodził kolejno 6 i 5 Pułkiem Piechoty Legionów Polskich. We wrześniu został dowódcą 3 Pułku Piechoty [[Polski Korpus Posiłkowy|Polskiego Korpusu Posiłkowego]] w [[Przemyśl]]u. Odbył kampanię karpacką, besarabską i wołyńską, był dwukrotnie ranny. 15 marca 1918 przeszedł z II Brygadą gen. [[Józef Haller|Józefa Hallera]] na Ukrainę, po czym pełnił funkcję dowódcy 15 Pułku Strzelców w II Korpusie Polskim. 11 maja 1918 w [[bitwa pod Kaniowem|bitwie pod Kaniowem]] dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł, przedostając się do Francji.

* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]],

* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]],

* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]]

* [[Krzyż Walecznych]] (– czterokrotnie),

* [[Krzyż Zasługi z Mieczami|Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami]],

* austro-węgierski Wojskowy Krzyż Zasługi, (Austo-Węgry)

* austro-węgierski [[Signum Laudis|Wojskowy Medal Zasługi „Signum Laudis”]], (Austo-Węgry)

* brytyjski [[Order Łaźni]] III klasy, (Wielka Brytania)

* niemiecki [[Krzyż Żelazny]] II klasy. (Niemcy)

* [[Allied Victory Medal|Medal Międzysojuszniczymiędzysojuszniczy „Médaille Interalliée”]]<ref>''Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych'' nr 76 z 22.07.1925</ref>

{{Przypisy|2}}