Wersja z 23:15, 6 lut 2014 edytuj MalarzBOT (dyskusja \| edycje) Boty, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 4 833 914 edycji m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} ← poprzednia edycja		Wersja z 14:04, 23 paź 2014 edytuj anuluj edycję 91.198.177.89 (dyskusja) →‎Powstanie Bar Kochby: int. Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 10: {{osobny artykuł\|Powstanie Bar-Kochby}} Bar Kochba zorganizował je, mając na celu zrzucenie zwierzchnictwa Cesarstwa Rzymskiego nad prowincją Judeą. Jako ''książę Izraela'' ([[język hebrajski\|hebr.]] nasi ha-Jisrael) został jego wodzem wraz ze swoim wujem Eleazarem synem Charsoma, którego mianował [[Arcykapłan (w Biblii i judaizmie)\|arcykapłanem]]. Linia 16: Przyczyną wybuchu powstania był zamiar [[cesarz]]a [[Hadrian]]a, aby w miejscu [[Jerozolima\|Jerozolimy]] zbudować kolonię rzymską. Pierwsi wojownicy Bar Kochby w dowód oddania swemu władcy wspólnie z nim okaleczyli się, odcinając sobie po jednym palcu. Ku zaskoczeniu cesarza początkowo Żydzi odnosili zwycięstwa nad armią rzymską, dzięki czemu Bar Kochba zyskiwał nowych zwolenników. W wyniku walk Żydzi wyzwolili cały obszar prowincji wraz z Jerozolimą i ruinami Świątyni, w których wznowiono służbę ofiarną. W sumie powstańcy zdobyli ok. 50 twierdz oraz ok. 1000 miast i wsi. Walki były bardzo zaciekłe, a straty Rzymian ogromne. W [[135]] roku wojska rzymskie zdołały odbić [[Jerozolima\|Jerozolimę]], a następnie, po długim oblężeniu, zdobyty został ostatni punkt oporu żydowskiego – twierdza Betar, która była również siedzibą sanhedrynu. Zamordowani zostali niemal wszyscy obrońcy, włącznie z Bar Kochbą, a pozostałych przy życiu sprzedano jako niewolników. Według relacji [[Euzebiusz z Cezarei\|Euzebiusza]] głowę przywódcy powstania pokazano cesarzowi Hadrianowi<ref>Jerzy Ciecieląg, ''Powstanie Bar Kochby 132 - 135 po Chr.'', Inforteditions, Zabrze 2008, s. 190.</ref>. == Rodzina == Był potomkiem rodu [[Dawid (król Izraela)\|Dawida]]. Jego wujem był Eleazar, syn Charsoma, którego Bar Kochba miał silnym kopniakiem zabić<ref>Jerzy Ciecieląg, ''Powstanie Bar Kochby 132 - 135 po Chr.'', Inforteditions, Zabrze 2008, s. 201.</ref>. Nie wiadomo jednak wiele o jego bliższej rodzinie. == Bar Kochba w sztuce == Jeszcze w trakcie powstania przeciw Rzymianom, Bar Kochba został przedstawiony na jednej z pieczęci (w sumie odnaleziono dwie o tym samym motywie). Wizerunek obrazował brodatego ~~mężczyzne~~mężczyznę w tunice, walczącego z lwem (Rzymem)<ref>Jerzy Ciecieląg, ''Powstanie Bar Kochby 132 - 135 po Chr.'', Inforteditions, Zabrze 2008, s. 174.</ref>. W późniejszych wiekach Bar Kochba był tematem [[operetka\|operetki]] pod tytułem ''Bar Kochba,'' napisanej przez [[Abraham Goldfaden\|Abrahama Goldfadena]] między [[1883]] a [[1885]] rokiem. Inna operetka o tym samym tytule była dziełem rosyjskiego Żyda kompozytora [[Yaacov Bilansky Levanon\|Yaacova Bilanskiego Levanona]] w Palestynie w 1920 roku. Płytę o nazwie ''Bar Kochba'' nagrał także amerykański jazzman i kompozytor [[John Zorn]]. == Gra Bar Kochby == Według pewnej [[legenda\|legendy]] do Bar Kochby przyszedł mężczyzna z rozdartym językiem i odciętą dłonią. Niezdolny do mówienia i pisania nie potrafił powiedzieć, kto był jego napastnikiem. Tak więc Bar Kochba zdecydował zadawać mu proste pytania, na które miałby odpowiedzieć kiwnięciem lub pokręceniem głowy, aby odkryć kim byli zbrodniarze.{{fakt\|data=2011-01}} Na [[Węgry\|Węgrzech]] ta legenda znana jest jako gra Bar Kochby, na podstawie której została utworzona zabawa. W niej jeden z graczy wymyśla przedmiot, państwo lub znaną osobowość, a druga ma za zadanie odgadnąć, co jego przeciwnik ma na myśli. Aby znaleźć rozwiązanie, może zadać do 20 pytań, na które odpowiedź musi być przecząca lub twierdząca.{{fakt\|data=2011-01}} {{przypisy\|1\|przypisy=

Szymon Bar-Kochba: Różnice pomiędzy wersjami