Wincenty Rusiecki: Różnice pomiędzy wersjami

|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]]<br /> [[wojna polsko-bolszewicka]]<br /> [[kampania wrześniowa]]

|późniejsza praca =

|commons =

|wikicytaty =

'''Wincenty Rusiecki''' vel '''Wiktor Rusiecki'''<ref>Sprostowano imię i datę urodzenia z „'''Wiktor ur. 15.02.1894 r.'''” na „'''Wincenty ur. 14.02.1894 r.'''” Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24.</ref> (ur. [[15 lutego]] [[1894]], zm. [[1 września]] [[1939]] w [[Poznań|Poznaniu]]) – [[podpułkownik]] [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].

 

19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej [[Armia Polska we Francji|Armii Polskiej we Francji]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze starszeństwem z 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano '''2 lutego 1893 roku'''.</ref>. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych]] w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.</ref>. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1928'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.</ref>. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od [[Katastrofa pod Powurskiem|katastrofy pod Powurskiem]], której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 31 marca 1930 roku został przeniesiony z [[32 Pułk Piechoty (II RP)|32 Pułku Piechoty]] z Modlina do [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa]] we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1932'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.</ref>. W listopadzie 1933 roku został scharakteryzowany przez inspektora armii, generała dywizji [[Juliusz Rómmel|Juliusza Rómmla]], jako „''oficer zamiłowany w służbie liniowej, duży praktyk-dowódca, na wojnie wybitny. Instruktor bardzo dobry, administrator i organizator dobry. Charakter żywy i ustalony, ruchliwy, dbały o podwładnych. '''Nadaje się na dowódcę pułku'''. Zdolności przeciętne. Opinia według skali [[Józef Piłsudski|Pana Marszałka]]: ponad przeciętny''”. Pomimo pozytywnej opinii inspektora armii nie otrzymał dowództwa pułku, lecz latem 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.</ref><ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.</ref>. Po 1935 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat<ref>''Opinie podpułkowników piechoty stan na 10 marca 1938 roku'', [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce]], sygn. 701/1/120, s. 127.</ref><ref>Ryszard Rybka, Kamil Stepan, ''Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939'', Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, ISBN 9788371888991, s. 12.</ref>. Zginął pierwszego dnia [[II wojna światowa|wojny]] w czasie bombardowania Poznania przez [[Luftwaffe]]. Pochowany na [[Cmentarz Bohaterów Polskich w Poznaniu|Cmentarzu Bohaterów Polskich w Poznaniu]].

 

== Ordery i odznaczenia ==

* [[Krzyż Walecznych]] – trzykrotnie

* [[Krzyż Zasługi|Złoty Krzyż Zasługi]]

* [[Legia Honorowa|Krzyż Kawalerski Legii Honorowej]]

* [[Krzyż Wojenny (Francja)|„Croix de guerre”]]

 

{{Przypisy|2}}

* ''Roczniki Oficerskie'' 1923, 1924, 1928 i 1932.

 

{{DEFAULTSORT:Rusiecki, Wiktor}}

[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)]]