Królestwo Pinya: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
m fix date
Linia 52:
|od_kogo =
|wydarzenie1 =Przeniesienie stolicy do Pinya
|data1 =117 lutego 1313
|wydarzenie2 =Secesja [[Królestwo Sikong|Sikongu]]
|data2 =16 maja 1315
Linia 104:
Królestwo Pinya było kontynuacją [[Królestwo Myinsaing|Królestwa Myinsaing]] założonego w grudniu 1297 roku przez trzech braci: [[Athinhkaya|Athinkayę]], [[Yazathingyan]]a i [[Thihathu]]. W istocie, gdyby nie secesja Sikongu w roku 1315, królestwo nadal nosiłoby nazwę Myinsaing. W kwietniu 1310 Thihathu, najmłodszy z braci, skonsolidował swoją władzę uśmiercając za pomocą trucizny najstarszego brata po tym, gdy brat środkowy umarł z przyczyn naturalnych<ref name=uk-1-254>Kala Vol. 1 2006: 254; w przypisie Departament of Universities History Research, cytującym datę inskrypcji</ref><ref name=app>Phayre 1883: 58–59</ref>. Thihathu planował początkowo przeniesienie swojej stolicy z [[Pinle]] do bardziej strategicznej lokalizacji w pobliżu rzeki [[Irawadi]] i będącego spichlerzem środkowej Birmy regionu Kyaukse. (W tym czasie Pagan, który przed najazdami Mongołów liczył około 200.000 mieszkańców był w dużym stopniu wyludniony). Thihathu wybrał najpierw miejsce, w którym rozwinęła się później [[Inwa (Mjanma)|Ava]], u zbiegu rzek Irawadi i [[Myitnge]] oraz blisko Kyaukse. Jednak nadworni astrolodzy odradzili tę lokalizację jako zły omen. Thihathu wybrał więc [[Pinya]] (w pobliżu Ava), także na brzegu Irawadi<ref name=geh-78-80>Harvey 1925: 78–80</ref>.
 
Dwa lata po tym, gdy został jedynym królem, 117 lutego 1313 (15. dzień Przybywania Księżyca miesiąca Tabaung 674 [[Kalendarz birmański|ME]])<ref name=hy-1-370>Hmannan Vol. 1 2003: 370</ref>, Thihathu przeniósł się do swego nowego pałacu w Pinya i przyjął styl oraz tytuł dawnych królów Paganu. Podczas ceremonii koronacyjnej królowa wdowa [[Shin Saw (królowa Paganu)|Saw]], żona króla [[Narathihapate]] (ostatniego suwerennego króla Paganu), podarowała Thihathu złoty pas i złotą tacę, które były przekazywane w rodzinie królewskiej od czasu króla [[Anawrahta|Anawrahty]] (1044–1077). Od tej chwili Thihathu uznał się oficjalnie za spadkobiercę królów Paganu i to na tyle poważnie, że w roku 1315 mianował on [[Uzana I (król Pinya)|Uzanę I]], syna obalonego króla [[Kyawswa (król Paganu)|Kyawswy]] i [[Mi Saw U]], [[kronprinz|księciem koronnym]]. (Gdy Thihathu poślubiał Mi Saw U była ona w ciąży i ok. czerwca 1298 roku urodziła Uzanę. Thihathu adoptował go jako własnego syna)<ref name=geh-78-80/>.
 
=== Secesja Sikongu (1315) ===