Wersja z 01:04, 2 lis 2014 edytuj Amused (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 1142 edycje m rozszerzenie artykułu ← poprzednia edycja		Wersja z 15:41, 3 lis 2014 edytuj anuluj edycję Amused (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 1142 edycje rozszerzenie artykułu następna edycja →
Linia 23: Urodził się na [[Kuba\|Kubie]], w miejscowości La Fortuna niedaleko [[Santiago de Cuba]]. Ojciec, bogaty plantator kawy, był Kubańczykiem, matka Francuzką. Skazany na dożywotnie wygnanie za działalność niepodległościową przeniósł się do Francji. W roku 1893 otrzymał obywatelstwo francuskie. Studiował na paryskiej [[École nationale des chartes]]. W latach 60. związał się z poetami skupionymi wokół [[Leconte de Lisle\|Leconte'a de Lisle'a]]. Pierwsze wiersze wydał we Francji w roku 1862. WPrzez lata jego wiersze znane były tylko z odpisów. Dopiero w [[1893]] Heredia opublikował perfekcyjny pod względem formalnym cykl 118 [[sonet\|sonetów]] ''Les Trophées'' (''Trofea''), który uznano za wzorcowe osiągnięcie [[parnasizm\|parnasistów]]<ref>Jerzy Parvi, ''José-María de Heredia'', [w:] ''Mały słownik pisarzy francuskich, belgijskich i prowansalskich'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1965, s. 236.</ref>. W [[1894]] mimo skromnego objętościowo dorobku literackiego został wybrany na członka [[Akademia Francuska\|Akademii Francuskiej]] na miejsce historyka i krytyka literackiego [[Charles de Mazade\|Charles'a de Mazade'a]] ([[Lista członków Akademii Francuskiej według foteli\|fotel 4]]). Pisarstwo Heredii inspirowane było symbolicznym malarstwem [[Gustave Moreau\|Gustave'a Moreau]]<ref>Natasha Grigorian, ''Myth in Valery Bryusov's Verse: Restoring the Missing Links with J.-M. de Heredia and Gustave Moreau'', "Comparative Critical Studies", volume 3, issue 3, 2006, s. 326.</ref>, któremu dedykował wiele swoich wierszy. Według badaczki Natashy Grigorian styl poety odznaczał się cechami typowymi dla parnasizmu i [[Symbolizm\|symbolizmu]]: licznymi odwołaniami do wzorów i motywów antycznych, harmonijną, cyzelowaną formą, odwoływanie się do wieloznacznego języka mitologii<ref>Tamże, s. 326 i n.</ref>. [[Walerij Briusow]] nazwał Heredię najniezwyklejszym uczniem uznawanego za wzorowego parnasistę Leconte'a de Lisle'a<ref>Tamże, s. 327.</ref>. Na język polski sonety Heredii tłumaczyli [[Zenon Przesmycki]] i [[Bronisława Ostrowska]].

José-María de Heredia: Różnice pomiędzy wersjami