Henryk Dembiński (działacz społeczny): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Jak Dembiński zniszczył Archiwum Wileńskie, "Gazeta Codzienna", nr 1 z 25 XI 1939 |
|||
Linia 5:
Studiował filozofię i prawo na [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytecie Wileńskim]]. W czasie studiów w latach 1927–1932 był członkiem [[Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Akademickiej|Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży Akademickiej "Odrodzenie"]], a od 1928 do 1930 także prezesem oddziału wileńskiego. Od 1931 do 1932 był prezesem Stowarzyszenia Bratniej Pomocy na Uniwersytecie Wileńskim. W latach 1931–1932 publikował w miesięczniku "[[Żagary (czasopismo)|Żagary]]" (publikował tu także [[Czesław Miłosz]]<ref>[http://www2.tygodnik.com.pl/tp/2816/felmilosz.php ''Jaki Henio?''], "Tygodnik Powszechny"</ref>). W 1934 Dembiński został członkiem Związku Lewicy Akademickiej "Front", a w 1935 [[Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej|Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej]] i [[Komunistyczna Partia Polski|Komunistycznej Partii Polski]]. Był założycielem i redaktorem naczelnym pisma "[[Poprostu]]" (1935–1936). Współpracował także z "Kartą" (1936). W 1937 wstąpił do [[Polska Partia Socjalistyczna|Polskiej Partii Socjalistycznej]]. W latach 1937–1938 był więziony za działalność komunistyczną i w czasie swego procesu stwierdził, że jego rewolucyjność jest „tylko nędznym, dwudziestowiecznym odbłyskiem rewolucyjności Tego, którego wizerunek na krzyżu stoi na stole sędziowskim”<ref>Jarosław Tomasiewicz: [http://www.lewica.pl/index.php?id=9756 ''Rewolucja w imię Ewangelii?''], "Robotnik Śląski" nr 7/1999</ref>.
Po wybuchu wojny i wkroczeniu do Wilna wojsk sowieckich działał w oświacie sowieckiej na [[Wileńszczyzna|Wileńszczyźnie]] i [[Polesie|Polesiu]]. W drugiej połowie października 1939 został oddelegowany przez władze sowieckie, do przejęcia i wywiezienia do ZSRR zasobów Archiwum Państwowego w Wilnie. Z relacji wieloletniego dyrektora AP w Wilnie Wacława Studnickiego wynika, że działalność H. Dembińskiego przyczyniła się do zniszczenia znacznej części zbiorów. Zamordowany przez Niemców<ref>Jarosław Kurski: [http://wyborcza.pl/1,75515,301436.html Włóczędzy i sztandary (2)], ''Gazeta wyborcza'' (wyborcza.pl), 2001-06-06</ref> na dworcu w miasteczku [[Hancewicze]] koło [[Pińsk]]a (po II wojnie światowej na terenie [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej]], a od 1991 roku terytorium [[Białoruś|Białorusi]]) w 1941 roku.
== Linki zewnętrzne==
| |||