Guy Simonds: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
|||
Linia 35:
Po wybuchu wojny został awansowany na majora i otrzymał stanowisko w sztabie [[1 Kanadyjska Dywizja Piechoty|1 Kanadyjskiej Dywizji Piechoty]]. W grudniu [[1939]] roku przybył wraz z jej oddziałami do Wielkiej Brytanii. Szybko piął się po kolejnych szczeblach kariery. W lipcu [[1940]] roku objął dowództwo nad 1 Regimentem Królewskiej Kanadyjskiej Artylerii Konnej, od maja [[1941]] kierował sztabem [[2 Kanadyjska Dywizja Piechoty|2 Kanadyjskiej Dywizji Piechoty]], a we wrześniu [[1942]] został dowódcą 1 Kanadyjskiej Brygady Piechoty<ref name="juno"/>.
=== Kampania włoska ===
W [[1943]] roku był już generałem majorem<ref>odpowiednik polskiego generała dywizji</ref> – najmłodszym oficerem tej rangi w kanadyjskiej armii. W kwietniu powierzono mu dowództwo nad 1 Kanadyjską Dywizją Piechoty, która przygotowywała się do wzięcia udziału w [[Operacja Husky|Operacji Husky]]. Kampania sycylijska była jego bojowym debiutem, mimo to sprawne i energiczne dowodzenie piechotą oraz umiejętność współdziałania z formacjami pancernymi i artylerią zostało pozytywnie ocenione przez dowódcę [[8 Armia (Wielka Brytania)|8 Armii]] [[Bernard Montgomery|Bernarda Montgomery'ego]]. Odtąd Simonds stał się jednym z ulubionych dowódców brytyjskiego generała<ref name="juno"/><ref name="falaise">{{cytuj książkę|nazwisko=Zalewski|imię=Wojciech|tytuł=Falaise 1944|wydawca=Bellona|miejsce=Warszawa|data=2001|seria=Bitwy-Kampanie-Wojny|isbn=83-11-09497-7}}</ref>.
Od listopada [[1943]] do stycznia [[1944]] Simonds dowodził na [[Półwysep Apeniński|Półwyspie Apenińskim]] [[5 Kanadyjska Dywizja Pancerna|5 Kanadyjską Dywizją Pancerną]]. [[29 stycznia]] został awansowany do stopnia generała porucznika<ref>odpowiednik polskiego generała broni</ref> i przeniesiony do Wielkiej Brytanii, gdzie ruszyły przygotowania do [[Operacja Overlord|Operacji Overlord]]<ref name="juno"/>.
Linia 42:
Simonds został wytypowany do objęcia stanowiska dowódcy nowego [[II Korpus Kanadyjski|II Korpusu Kanadyjskiego]]. W jego skład miały najpierw wejść 2 i 3 Kanadyjska Dywizja Piechoty, a w toku dalszych działań miał zostać wzmocniony jednostkami pancernymi. Korpus wszedł do akcji w [[Normandia|Normandii]] w lipcu [[1944]] i wziął udział w zdobyciu [[Caen]]. Wkrótce został włączony do [[1 Armia Kanadyjska|1 Armii Kanadyjskiej]] [[Harry Crerar|Harry'ego Crerara]].
Na początku sierpnia Montgomery (dowodzący teraz [[21 Grupa Armii|21 GA]]) nakazał Simondsowi opracowanie planu zdobycia miasta [[Falaise (Calvados)|Falaise]], co miało umożliwić okrążenie znajdujących się w Normandii niemieckich wojsk. Do jego dyspozycji oddano świeżo przybyłe z Anglii polską [[1 Dywizja Pancerna (PSZ)|1 Dywizję Pancerną]] i [[4 Kanadyjska Dywizja Pancerna|4 Kanadyjską Dywizję Pancerną]]. Operacja o kryptonimie [[Operacja Totalize|Totalize]] ruszyła nad ranem [[8 sierpnia]] i pomimo początkowych sukcesów zakończyła się niepowodzeniem. [[14 sierpnia]] Simonds ponowił atak ([[Operacja Tractable]]). Tym razem kanadyjska piechota opanowała po ciężkich walkach Falaise, a dywizje pancerne zablokowały przeprawy przez rzekę Dives w rejonie [[Trun]] i [[Chambois]], zamykając Niemców w kotle. Nim jednak to nastąpiło połowa sił niemieckich zdążyła uciec na wschód, za co na głowę Simondsa spadła fala krytyki<ref name="perrun">{{cytuj stronę| url = http://muse.jhu.edu/journals/journal_of_military_history/v067/67.1perrun.html| tytuł = Best-Laid Plans: Guy Simonds and Operation Totalize| data dostępu = 31 marca 2009| autor = Jody Perrun| język = en}}</ref>.
[[Plik:General Guy G Simonds.jpg|thumb|Generał Simonds dokonujący inspekcji oddziałów II Korpusu Kanadyjskiego (Meppen, 31 maja 1945)]]
| |||