'''Jan Krzysztof Markowski''' (ur. [[14 marca]] [[1913]] w [[Lublin]]ie, zm. [[2 kwietnia]] [[1980]] w [[Monachium]]) – polski kompozytor i pianista. Syn Tadeusza Markowskiego (1881-1969), śpiewaka i aktora, brat [[Andrzej Markowski (muzyk)|Andrzeja Markowskiego]] (1924-1986), dyrygenta i kompozytora.
Komponować zaczął w okresie międzywojennym. Pisał piosenki wykonywane w kawiarniach przed wojną i podczas okupacji niemieckiej w Warszawie ("Bluzeczka„Bluzeczka zamszowa"zamszowa”, "I„I zawsze będzie czegoś ci brak"brak”, "Zielony„Zielony kapelusik"kapelusik”). Komponował muzykę do komedii wystawianych w czasie okupacji w teatrze warszawskim (jawnym) "Miniatury"„Miniatury”. Żołnierz [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], brał udział w [[powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] jako ppor. [[Zgrupowanie Pułku Baszta|pułku Baszta]]. Stworzył najbardziej znane powstańcze piosenki: "Marsz„Marsz Mokotowa"Mokotowa”, "Sanitariuszka„Sanitariuszka Małgorzata"Małgorzatka”, "Mała„Mała dziewczynka z AK"AK”. Po powstaniu w niewoli niemieckiej, następnie w [[2 Korpus Polski|II Korpusie Polskim]] we Włoszech i w Wielkiej Brytanii. Działał wśród emigracji w Londynie. Kierownik muzyczny teatrzyku "Niebieski„Niebieski Balonik"Balonik” (1949-52); prowadził (wraz z [[Wiktor Budzyński (1906-1972)|Wiktorem Budzyńskim]]) cykliczną audycję w [[Radio Wolna Europa]] – "[[Podwieczorek przy mikrofonie#Audycja w Radiu Wolna Europa|Podwieczorek„Podwieczorek przy mikrofoniemikrofonie”]]". Od [[1962]] w [[Monachium]], związany z rozgłośnią Wolna Europa; był autorem piosenek, muzyki do słuchowisk radiowych, ilustracji teatralnych.
== Bibliografia ==
* EMD, t. 6 m, 2000; W. Panek: "''Encyklopedia muzyki rozrywkowej"''. Warszawa 2000;
* [[Tadeusz Szewera]]: "''Niech wiatr ją poniesie"''. Łódź 1970;
* M. Wacholc: "''Śpiewnik polski"''. Warszawa 1991.
