Carl Samuel Freund: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AlohaBOT (dyskusja | edycje)
m Link tożsamy z tekstem linka
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 45:
Urodził się w rodzinie wrocławskiego kupca. Studiował medycynę na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie we Wrocławiu]] i [[Uniwersytet w Zurychu|Uniwersytecie w Zurychu]]<ref>[http://www.matrikel.uzh.ch/myservlets/servlet/Matrikel?cmd=QueryA&ofs=0&major=6700&fac=&year=&firstName=&lastName=&birthDate=&town=&region=&country=&from_=&to_=&parents=&info_= Die Matrikeledition der Universität Zürich]</ref>. Tytuł doktora medycyny otrzymał po przedstawieniu dysertacji ''Ueber Knochenentzündungen in der Reconvalescenz von Typhus abdominalis'' we Wrocławiu w 1885 roku. Następnie był asystentem w [[Klinika Psychiatrii we Wrocławiu|Klinice Psychiatrycznej]] [[Wojewódzki Szpital im. Józefa Babińskiego we Wrocławiu|Szpitala Wszystkich Świętych]] u [[Carl Wernicke|Carla Wernickego]]<ref>{{cytuj pismo|autor=Wernicke|tytuł=Die psychiatrische Klinik und Poliklinik für Nervenkrankheiten|czasopismo=Chronik der königlichen Universität zu Breslau für das Rechnungsjahr 1889/90|rok=1890 |strony=42}}</ref>. Przez pewien czas był asystentem w przytułku w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] u [[Otto Michael Ludwig Leichtenstern|Ottona Leichtensterna]], uczył się też u [[Carl Weigert|Weigerta]] we [[Frankfurt nad Menem|Frankfurcie nad Menem]], w semestrze zimowym 1884/1885 roku pracował w [[Berlin|berlińskiej]] klinice psychiatrycznej szpitala [[Charité]] u [[Carl Friedrich Otto Westphal|Carla Westphala]], a potem przez kilka miesięcy u [[Jean-Martin Charcot|Charcota]] w [[Paryż]]u.
 
Od 1889 roku prowadził praktykę neurologiczną we Wrocławiu. W 1908 został prymariuszem przytułku przy Elbingstraße, ufundowanego przez fundację imienia Theodora Claassena (1774–1845); obecnie jest to Szpital MSWiA. Funkcję pełnił do śmierci w czerwcu 1932 roku<ref>[[Johannes Lange|Lange J]]. C. S. Freund. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 100 (1), ss. 725-726, 1933 {{doi|10.1007/BF01814765}}</ref>. Pochowany został na Starym Cmentarzu Żydowskim przy Lohestraße<ref>Breslauer Jüdisches Gemeindeblatt 9 (6), s. 68, 1932</ref>.
 
Był przewodniczącym Breslauer psychiatrisch-neurologische Vereinigung<ref>Berliner klinische Wochenschrift 49, 1912.</ref>. Należał do [[Deutsche Gesellschaft für Neurologie|Gesellschaft Deutscher Nervenärzte]]. Żonaty z Paulą Haber, siostrą [[Fritz Haber|Fritza Habera]]. Ich córką była Elisabeth Freund (1898–1982)<ref>{{cytuj książkę|autor=Elizabeth Freund, Carola Sachse|tytuł=Als Zwangsarbeiterin 1941 in Berlin: die Aufzeichnungen der Volkswirtin Elisabeth Freund|wydawca=Akademie|rok=1996|strony=13|język=de}}</ref>. Mieszkał przy Gartenstraße 49<ref>{{cytuj pismo|tytuł=Mitglieder|czasopismo=Verhandlung der Gesellschaft Deutscher Nervenärzte|wolumin=3/4|strony=IV|rok=1909/1910}}</ref>.