Pearl Harbor: Różnice pomiędzy wersjami

Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] Stany Zjednoczone ostatecznie podjęły decyzję o rozbudowie bazy, tak by stała się jedną z głównych baz [[United States Navy|amerykańskiej floty]], porównywalną wielkością i infrastrukturą do baz na zachodnim wybrzeżu kontynentalnych Stanów Zjednoczonych. W 1917 rząd amerykański kupił [[Fort Island|wyspę Ford]] w środku zatoki Pearl Harbor w celu zbudowania na niej lotniska, z początku używanego przez [[United States Army Air Forces|lotnictwo armii USA]], następnie od 1932 przez lotnictwo floty. W 1919 ukończono pierwszy [[suchy dok]]. Do 1934 roku wydano 47 mln [[Dolar amerykański|dolarów]] na budowę bazy, która stała się zdolna do pomieszczenia całej Floty Pacyfiku z wyjątkiem największych [[lotniskowce typu Lexington|lotniskowców typu Lexington]]), dla których wejście do zatoki było jeszcze za płytkie (wejście pogłębiono w następnych latach). Ciężkie okręty floty często odwiedzały Pearl Harbor podczas ćwiczeń, lecz były nadal bazowane na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych w [[San Diego]]. Wraz z pojawieniem się na horyzoncie wojny amerykańskie wydatki na budowę bazy gwałtownie wzrosły, sięgając 100 mln dolarów do 1940 roku. W maju 1940 roku Stany Zjednoczone podjęły decyzję o przebazowaniu głównych sił floty do Pearl Harbor, w celu wywarcia presji na Japonię i w dalszym czasie zorganizować jej daleką blokadę.