Halinów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 81:
W roku 1936 linia kolejowa została zelektryfikowana, a w Halinowie wybudowano peron. Wraz z elektryfikacją i utworzeniem przystanku kolejowego miejscowość zaczęła się rozwijać. Przybyli nowi mieszkańcy, a niektórzy spośród warszawskiej inteligencji wybudowali swoje wille.
W okresie okupacji Halinów należał do [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]]. Niemcy nazwy Skruda używali dla przystanku kolejowego, natomiast miejscowość nosiła nazwę Halinów. W 1944 roku spłonął budynek urzędu gminy w Okuniewie (do której Halinów w dalszym ciągu należał), wobec czego władze gminne przeniosły swoją siedzibę do Długiej Kościelnej. Gminna Rada Narodowa w Okuniewie z siedzibą w Długiej Kościelnej na sesji w 1946 r. podjęła uchwałę o nadaniu nazwy Halinów dla osiedla i przystanku kolejowego. W 1952 roku w wyniku reorganizacji powiatu warszawskiego powstały powiaty otwocki i wołomiński. Gmina Okuniew została podzielona. Halinów przyłączono do powiatu otwockiego, Okuniew zaś do powiatu wołomińskiego. W tym samym roku utworzono gminę Halinów. Siedzibą urzędu gminy w Halinowie był budynek państwa Ciszkowskich i Pruszyńskich, który został przejęty przez ówczesne władze.
W 1973 Halinów włączono do powiatu Mińsk Mazowiecki, a w 1976 w wyniku nowego podziału administracyjnego państwa zlikwidowano powiaty. Wprowadzono dwustopniowy podział kraju – gminy i województwa. Gmina Halinów, do której przyłączono Okuniew (Okuniew został zlikwidowany jako gmina) została włączona do województwa warszawskiego. Po wprowadzeniu trójstopniowego podziału kraju w 1999 r. – gmina Halinów ponownie została włączona do powiatu mińskiego.
| |||