Kadesz nad Orontesem: Różnice pomiędzy wersjami

Badania archeologiczne na Nebi Mend rozpoczęły się w latach 1921–1922. Prowadził je [[Maurice Pezard]]. Odkryto cztery warstwy archeologiczne. Najstarszą, czwartą, początkowo błędnie datowano na czasy panowania w regionie [[Amoryci|Amorytów]]. Pogląd ten został zweryfikowany po znalezieniu ceramiki z okresu [[Hyksosi|hyksoskiego]] – XVII–XVI wiek p.n.e. Chronologię tę potwierdziło odkrycie [[Glacis (budownictwo)|glacisu]] (stoku bojowego) Hyksosów. III warstwa datowana jest na [[Epoka brązu|epokę późnego brązu]] (XVI–XIII wiek p.n.e.) i przypada na okres syryjsko-hetycki w dziejach miasta. W tej warstwie odkryto pozostałości po miejskich murach, wzniesionych z [[Cegła suszona|cegły szlamowej]] w czasach świetności [[Kanaan]]u. Z tego okresu pochodziła także górna część steli [[Seti I|Setiego I]]. II warstwa chronologicznie odpowiada [[Epoka żelaza|epoce żelaza]] i okresowi syryjsko-fenickiemu. Najmłodsza, nazwana grecko-syryjską, zawiera ślady osadnictwa z [[Epoka hellenistyczna|epoki hellenistycznej]] i [[Cesarstwo rzymskieRzymskie|rzymskiej]]. Przypuszczalnie za [[Seleucydzi|Seleucydów]] powstały mury miejskie, do wzniesienia których wykorzystano cegłę z warstwy syryjsko-hetyckiej<ref>''Encyklopedia archeologiczna Ziemi Świętej'', oprac. A. Negev, s. 241–242.</ref>.