Głobino: Różnice pomiędzy wersjami

Głobino graniczy z Płaszewkiem na południowym zachodzie, z Kusowem na zachodzie, ze Stanięcinem na północnym wschodzie, Krzywaniem na południowym zachodzie oraz z miastem Słupskiem na północy. Kilometr na północny zachód od zabudowy wsi przepływa niewielka rzeka Glaźna, wpadająca do rzeki Słupi na wysokości Łosina w gm. Kobylnica. Obszar sołectwa Głobino wynosi około 691 ha.

 

 

[[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo słupskie|województwa słupskiego]].

* 1717 – miejscowością zarządzają majster Hanß Jürgen oraz poczmistrz Joh. Andr. Krüger. Spis ludności z tamtego okresu obejmował:- dwóch rolników ziemskich: Peter i Erdmann Schultz, - czterech Cossäthen: Christoph Schultz, Greger Schultz, Claus Vandersee i Christian Glinde.- pozostałe osoby: Jakob Grothe, Friedrich Neitzke,

* 1783 – właścicielem Głobina jest porucznik Philipp Heinrich von Somnitz; we wsi był folwark, młyn wodny oraz 14 domostw,

* 1809 – Georg Friedrich von Pirch,

* 1838 – August von Massow,

* 1862 – Christian Holtz (syn Gottfrieda), Gottfried Holtz (wnuk Gottfrieda),

* 1924 – Franz Guhlke,

152 ha powierzchni całkowitej, w tym 110 ha gruntów ornych, 19 ha łąk, 18 ha lasu, 2,5 ha skwerów, dziedzińców, dróg,

53 gospodarstw, w tym 13 gospodarstw o powierzchni od 0,5 do 5 ha, 8 gospodarstw od 5 do 10 ha, 27 gospodarstw od 10 do 20 ha oraz 5 gospodarstw od 20 do 100 ha, gdzie największymi gospodarzami ziemskimi byli: Klix, Erben 24 ha; Villmo 23 ha (2 konie, 14 szt bydła i 30 świń); Meyhack, Erich 21 ha,

 

== Infrastruktura ==

 

Budowę pierwszego kościoła rozpoczęto w 1996 roku. Stojąca w centrum Głobina świątynia góruje nad miejscowością.