Filip II Macedoński: Różnice pomiędzy wersjami

Obu stronom zależało na przymierzu z potężnym Związkiem Chalkidyckim. Filip zaproponował Chalkidyjczykom traktat o przyjaźni oraz pozwolił uprawiać im ziemię Anthemuntu<ref>Kraina na północy [[Półwysep Chalcydycki|półwyspu chalcydyckiego]].</ref>, a także obiecał że zdobędzie dla związku Potidaję. Traktat zawierał również klauzulę stanowiąca że żadna ze stron nie mogła samodzielnie wchodzić w układy z Ateńczykami. Po uzyskaniu aprobaty bogów podpisano traktat. W tym czasie [[Starożytna Macedonia|Macedonii]] zagrażała perspektywa kolejnego najazdu, tym razem z głębi lądu. Trzej królowie: [[Grabos]] król Grabajów, [[Lyppejos]] król Pajonów i [[Ketriporis]] król [[Trakowie|Traków]] połączyli siły by wspólnie najechać na Macedonię. Ponieważ przymierze z Chalkidyjczykami zabezpieczało Filipa przed atakiem ze strony związku, a ateńska flota była zajęta sprawami na [[Morze Egejskie|Morzu Egejskim]] Filip miał wolną rękę w czasie działań przeciw sprzymierzonym królom. Latem [[356 p.n.e.|356]] nie czekając aż trzy armie się połączą zaatakował i pobił część sił Ketriporisa. Ateńczycy uznali tych trzech władców za sprzymierzeńców w walce z Filipem i zawarli z nimi przymierze. W tym czasie jednak [[Parmenion]], jeden z wodzów Filipa pokonał w bitwie Grabosa, a w kolejnej kampanii pokonano Lyppejosa. Gdy dotarła do Filipa prośba z obleganego przez Traków miasta [[Filippi|Krenides]], będącego kolonią [[Tasos|Tazos]], udał się na miejsce, pokonał Traków, a dla wzmocnienia obrony miasta pozostawił w nim osadników. Miasto było formalnie sprzymierzeńcem Aten, jednak zajęci w tym czasie Ateńczycy nie byli w stanie udzielić miastu pomocy. Na przełomie czerwca i lipca [[356 p.n.e.|356]] Filip zdobył Potidaję. Gdy przebywał w mieście przybył do niego posłaniec z Pelli donosząc mu o narodzinach jego syna [[Aleksander Macedoński|Aleksandra]]. [[Plik:Amphipolis Strymon.jpg|thumb|250px]] [[Plik:Plan Amphipolis-en.svg|thumb|250px|Plan Amfipolis]] Dotrzymując przyrzeczenia miasto i ziemię wokół niego oraz całe mienie mieszkańców przekazał Chalkidyjczykom. Samych mieszkańców sprzedał w niewolę, a ateński garnizon broniący miasta odesłał do Aten bez okupu. Potem udał się ponownie do Krenides gdzie zostawił sporą liczbę osadników oraz zreorganizował i usprawnił wydobycie złota w mieście. W czasie tego pobytu zmienił również jego nazwę na [[Filippi]]. Udał się następnie przeciwko Ketriporisowi którego ostatecznie pokonał i uczynił wasalnym władcą, a na rzeczerzece [[Mesta|Nestos]] ustanowił wschodnią granicę swojego królestwa. W czasie marszu na wchód zniszczył dwa greckie miasta na wybrzeżu – [[Galepsos]] i Apollonię, miasto [[Ojsyme]] przekształcił w "[[miasto Macedończyków]]". W tym czasie Filip rozpoczął także prace nad budową floty. Ostatnim niezależnym miastem na wybrzeżu macedońskim – po zdobyciu Dikai i Ajnei – było Methone. Wraz z końcem 355 r. p.n.e. Filip przystąpił do jego oblężenia i zmuszając obrońców do poddania się. Odchodzącym ze zdobytego miasta mieszkańcom pozwolono zabrać tylko jedna szatę. Ziemię należąca do miasta rozdano wśród wyróżniających się żołnierzy. Podczas oblężenia Filip stracił oko, gdy trafiła go strzała wystrzelona z mechanicznej [[Proca|procy]]<ref>Por. Diodor Sycylijski, ''Biblioteka Historyczna'' 16.34.5. ''Dzieje Filipa Macedońskiego, (Biblioteka Historyczna XVI)'', Przekład: Tomasz Polański, UAM, Poznań 2013.</ref>.