Karol Ferdynand Waza: Różnice pomiędzy wersjami

Dzieciństwo i młodość spędził pod opieką matki na dworze królewskim w Warszawie. 23 marca 1624 roku otrzymał od papieża [[Urban VIII|Urbana VIII]] dyspensę pozwalającą na objęcie godności kanonika wrocławskiego<ref>W. Czapliński, ''Elekcja ostatniego polskiego biskupa wrocławskiego w roku 1625'', Rocznik Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich, t. III, 1948, s. 268, 271.</ref>. W tej sprawie interweniował u papieża [[kardynał-protektor]] [[Cosimo de Torres|Cosmo de Torres]]<ref>Stachowiak M., Działalność Cosmo de Torresa na urzędzie Kardynała Protektora Polski przy Stolicy Apostolskiej w latach 1623-1631, „Słupskie Studia Historyczne”, nr 10/2003, s. 31 - 52.</ref>. [[3 maja]] [[1625]] r. dzięki zabiegom politycznym [[cesarz]]a [[Ferdynand II Habsburg|Ferdynanda II Habsburga]] został nominowany na biskupa ordynariusza wrocławskiego. Mimo naruszenia prawa kanonicznego [[22 października]] [[1625]] r. otrzymał papieskie zatwierdzenie na [[biskup]]stwo<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bvasak.html | tytuł =Bishop Karl Ferdinand Prinz von Vasa (Wasa) | data dostępu = 2010-05-14| autor = | opublikowany =catholic-hierarchy.org | praca = | data = | język =en}}</ref>. [[18 stycznia]] [[1626]] r. mimo małoletności i nie posiadania [[święcenia kapłańskie|święceń kapłańskich]] został również uroczyście intronizowany.

[[3 maja]] [[1625]] r. dzięki zabiegom politycznym [[cesarz]]a [[Ferdynand II Habsburg|Ferdynanda II Habsburga]] został nominowany na ordynariusza wrocławskiego. [[22 października]] [[1625]] r. otrzymał papieskie zatwierdzenie na [[biskup]]stwo<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bvasak.html | tytuł =Bishop Karl Ferdinand Prinz von Vasa (Wasa) | data dostępu = 2010-05-14| autor = | opublikowany =catholic-hierarchy.org | praca = | data = | język =en}}</ref>. [[18 stycznia]] [[1626]] r. mimo małoletności i nie posiadania [[święcenia kapłańskie|święceń kapłańskich]] został również uroczyście instalowany.

Po śmierci matki w 1631 roku wraz z bratem [[Jan II Kazimierz Waza|Janem Kazimierzem]] odziedziczył [[Państwo Żywieckie]]. W okresie rządów [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] rezydował głównieprzede wszystkim w Warszawie. NieBędąc osobą bliską dworu królewskiego nie interesował się jednak polityką i nie miał ambicji do zdobywania urzędów świeckich. W latach 1632-1648 poświęcał czas głównie pracy administracyjnej, sprawom majątkowym i gromadzeniu [[beneficjum|beneficjów kościelnych]]. W 1640 r. został biskupem ordynariuszem płockim. Po uzyskaniu pełnoletności nie zdecydował się nigdy na przyjęcie święceń kapłańskich i sprawy duszpasterskie przekazał w diecezji wrocławskiej swoim sufraganom spośród, których najważniejszą rolę odgrywali [[biskup]] [[Johann Balthasar Liesch von Hornau|Jan Baltazar Liesch von Hornau]] oraz [[archidiakon]] [[Piotr Gebauer]]<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.archidiecezja.wroc.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=22:12-kontrreformacja-na-lsku&catid=6:historia&Itemid=15 | tytuł =Z dziejów archidiecezji wrocławskiej | data dostępu = 2010-05-11| autor =Józef Pater | opublikowany =archidiecezja.wroc.pl | praca = | data = | język =pl}}</ref>. Podobnie postąpił z diecezją płocką gdzie zastępowali go w posłudze duchownej biskupi [[Stanisław Starczewski]] i [[Wojciech Tolibowski]].

Karol Ferdynand Waza pozostawił po sobie ogromny majątek. Większa jego część została wydana później na różnego rodzaju fundacje kościelne. Resztę otrzymał Jan II Kazimierz Waza. Pieniądze i dobra ziemskie odziedziczone po bracie pozwoliły [[Władcy Polski|królowi polskiemu]] sfinansować [[Wojsko zaciężne|zaciąg wojska]] podczas [[Potop szwedzki|potopu szwedzkiego]], a [[Śląsk|księstwa śląskie]] dały mu schronienie gdy musiał opuścić [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczpospolitą]] w [[1655]] roku.