Gyula Benczúr: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
drobne redakcyjne
Linia 2:
'''Gyula Benczúr''' ([[węg.]]: Benczúr Gyula ur. 28 stycznia [[1844]] w [[Nyíregyháza|Nyíregyházie]], zm. 16 lipca [[1920]] w [[Dolány]]) – węgierski [[artysta]] [[malarstwo|malarz]]
 
Studiował malarstwo u [[Hermann Anschütz|Hertmanna Anschütza]] i [[Carl Theodor von Piloty|Carla Pilotyego]]. Pierwszy duży sukces odniósł w 1867 obrazem „Żegnaj László Hunyady”. W 1870 wygrał narodowy konkurs na obraz historyczny dziełem „Chrzest Vajk”Vajka”. Asystował Pilotyemu przy tworzeniu [[fresk]]ów w monachijskim ratuszu. Jest ilustratorem książek [[Friedrich Schiller|Schillera]]. [[Ludwik II (król Bawarii)|Król bawarski LudwigLudwik II]] zlecił mu [[rokoko]]we malowidła. Zaproponowano mu kierownictwo Akademii Sztuki w Pradze i Weimarze, jednak odmówił i przyjął profesurę na Akademii Sztuki w [[Monachium]] w 1876.
 
W 1883 wrócił na [[Węgry]] by objąć profesurę w założonej specjalnie dla niego Szkole mistrzów malarstwa, malował w tym okresie portrety królewskie i arystokracji, jak również obrazy historyczne, np. „Odbicie zamku w Budzie” z 1896. Jest też autorem obrazu przy ołtarzu, jak również mozaik w [[Bazylika św. Stefana w Budapeszcie|Katedrze św. Stefana w Budapeszcie]] i [[panneau]]x w holu Hunyadyego w [[Zamek Królewski w Budzie|Zamku Królewskim w Budzie]].