Felicity Lemon: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 37.31.103.46) i przywrócono wersję 19247937 autorstwa Zorro2212 |
Biografia + szablon |
||
Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2014-?|Tekst powinien być encyklopedyczny poparty źródłami}}
'''Felicity Lemon''' - postać fikcyjna stworzona przez [[Agatha Christie|Agathę Christie]], pojawiająca się w kilku jej powieściach i opowiadaniach.
== Biografia ==
Panna Lemon jest uosobieniem kompetencji i rzetelności. Początkowo była sekretarką Parkera Pyne'a, bohatera powieści ''[[Parker Pyne na tropie]]''. Około [[1939]] roku (według dat sporządzonych przez [[Agatha Christie|Agathę Christie]]) zatrudniła się u [[Hercules Poirot|Herculesa Poirot]]. Mało kobieca, chłodna. Swoimi pozbawionymi emocji komentarzami nierzadko pomaga Poirotowi, nieświadomie inspirując jego "małe szare komórki". Największym marzeniem panny Lemon jest wynalezienie nowego systemu gromadzenia akt, który w skrytości ducha udoskonala. Interesowała się mistycyzmem. Poirot często ją denerwuje, ale jest wobec niego lojalna. Bez skrupułów mówi mu np. że powinien się kurować czy przejść na dietę. Panna Lemon ma starszą siostrę, która prowadzi pensjonat dla studentów.
Zazwyczaj jest postacią epizodyczną, wręcz niewidoczną. Niekiedy jednak bierze czynny udział w śledztwach. W powieści "Zło, które żyje pod słońcem" zdobywa dla Poirota niezbędne informacje, w "Entliczek-pentliczek" jest jego osobistą asystentką do rozwiązywania zagadek, w jednym z opowiadań wraz Hastingsem rozwiązywała zagadkę kradzieży diamentów zamiast Poirota, który przeżywał swoje pierwsze i zarazem ostatnie zauroczenie miłosne. W opowiadaniu "Sprawa włoskiego arystokraty" panna Lemon wdaje się w romans z kamerdynerem, który okazał się mordercą. Fakt ten jednak nie wpłynął na nią zbyt mocno.
Panna Lemon uwielbia koty, czego dowodem jest fakt, że kiedy jej ukochany okazał się mordercą, zaopiekowała się jego kotem. W opowiadaniu "Tajemnica egipskiego grobowca" mowa jest o jej kotce, której nadano imię Katarzyna Wielka, gdyż zrobiła się strasznie tłusta. W tej samej historii Poirot przywiózł jej z Egiptu figurkę kota.
==Powieści, w których się pojawiła==
| |||