Kjetil André Aamodt: Różnice pomiędzy wersjami

Dwa medale wywalczył także na rozgrywanych dwa lata później [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2001|mistrzostwach świata w VailSankt Anton]]. Najpierw obronił tytuł mistrza świata w kombinacji, uzyskując czwarty czas zjazdu i najlepszy czas w slalomie. Dwa dni później zdobył srebrny medal w gigancie, rozdzielając na podium Szwajcara Michaela von Grünigena i Francuza [[Frédéric Covili|Frédérica Covili]]. Na tych samych mistrzostwach był też między innymi siódmy w slalomie. W zawodach Pucharu Świata prezentował się słabiej niż w poprzednich sezonach, tylko dwukrotnie plasując się na podium i nie odnosząc żadnego zwycięstwa. W klasyfikacji generalnej [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 2000/2001|sezonu 2000/2001]] był siódmy, a w poszczególnych konkurencjach najlepszy wynik uzyskał w kombinacji, w której był trzeci. W [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 2001/2002|kolejnym sezonie]] na podium stawał czterokrotnie, w tym 13 stycznia w Wengen i 20 stycznia 2002 roku w Kitzbühel wygrywał kombinację. W klasyfikacji po raz kolejny zajął drugie miejsce, tym razem ulegając Austriakowi [[Stephan Eberharter|Stephanowi Eberharterowi]]. Zwyciężył ponadto w klasyfikacji kombinacji, a w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta był szósty. [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002|Igrzyska olimpijskie w Salt Lake City]] w 2002 roku przyniosły mu kolejne złote medale. Norweg zwyciężył w kombinacji oraz, drugi raz w karierze, w supergigancie. Był też między innymi czwarty w zjeździe, przegrywając walkę o medal z Eberharterem o 0,37 sekundy.

# {{Flaga|YUG|SFRSLO}} [[Kranjska Gora]] – [[5 stycznia]] [[1997]] (gigant) – 3. miejsce