Wersja z 21:02, 5 cze 2014 edytuj Konarski (dyskusja \| edycje) 11 504 edycje drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 11:29, 22 gru 2014 edytuj anuluj edycję Topory (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 25 212 edycji m poprawa linków następna edycja →
Linia 11: Geometrię bastionu wykreślano w taki sposób, aby z barków bastionu możliwy był ostrzał flankowy wzdłuż czół sąsiednich bastionów. Dzięki temu bastion wyeliminował wadę bastei, [[martwe pole\|martwe pola]] – fragmenty terenu przy samym murze bastei, zasłonięte przez nią samą od ognia. Fortyfikacje tego typu pojawiły się we [[Włochy\|Włoszech]] w XVI wieku. W [[XVII wiek]]u barki przy szyi bastionu zostały cofnięte, a ich czoło zostało zaokrąglone i umocnione (tzw. [[~~orilion~~Ucho (fortyfikacja)\|uchem]]em). Bastiony nisko położone budowano jako pełne i zaopatrywano w [[nadszaniec]] (''kawalier''), co umożliwiało obserwację i ostrzał. Bastiony stanowiły główny punkt obrony całego wieloboku fortecznego. Na ich szczycie (na barkach) lub wewnątrz (w [[kazamata (architektura)\|kazamatach]]) ustawiano działa, służące do ostrzału [[przedpole\|przedpola]] oraz wzdłuż kurtyn i [[fosa\|fos]]. == Zobacz też ==

Bastion: Różnice pomiędzy wersjami