Związek Jaszczurczy (XIV wiek): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
m drobne techniczne |
||
Linia 4:
Związek początkowo działał jawnie i był tolerowany oraz uznawany przez władze zakonne jako organizacja broniąca interesów szlacheckich. Od [[1410]] r. Związek Jaszczurczy działał tajnie i miał charakter [[Konfederacja|konfederacji]]. Głównym jego celem było połączenie ziemi chełmińskiej z Polską<ref>Jerzy Wyrozumski, Historia Polski do roku 1505, PWN, Warszawa 1987, str.207.</ref>.
Po [[Wielka wojna z zakonem krzyżackim|wielkiej wojnie]] z [[Zakon krzyżacki|Zakonem Krzyżackim]] doszło do prześladowań jego członków, w których obronie, śląc ostre pisma do wielkiego mistrza [[Heinrich V von Plauen|Henryka von Plauena]], wystąpili król polski [[Władysław II Jagiełło]], [[Witold Kiejstutowicz|Wielki Książę Witold]] oraz [[marszałek wielki koronny]] [[Zbigniew z Brzezia]]. W zemście za prowadzoną działalność w maju 1411 Krzyżacy ścięli na rynku w Grudziądzu założyciela Związku Mikołaja z Ryńska, pomimo że posiadał on list żelazny i nietykalność gwarantowały mu ustalenia I Pokoju toruńskiego, który zakazywał ścigania osób uznanych przez strony za zdrajców. Krzyżacy zamordowali też wszystkich męskich potomków Mikołaja z Ryńska w tym dzieci. Ścinanym współtowarzyszom Mikołaja Krzyżacy odmawiali ostatniej spowiedzi a ich ciała zakopywano w gnoju<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Jasienica|imię= Paweł|autor link= |tytuł= Polska Jagiellonów| rozdział= Kazimierz Jagiellończyk| nazwisko r= | imię r= | autor r link= |wydawca= PIW|miejsce= Warszawa|rok=
| |||