* [[Wystawiennictwo|pawilony wystawowe]] na międzynarodowych targach, m.in. w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]], [[Helsinki|Helsinkach]], [[Budapeszt|Budapeszcie]] i [[Damaszek|Damaszku]] (1958–1968).
IhantowiczIhnatowicz był ponadto laureatem licznych konkursów architektoniczno-urbanistycznych. Zdobył m.in. Nagrodę Państwową II stopnia w dziedzinie sztuki, nagrody Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych za wnętrza dworca [[Warszawa Śródmieście (przystanek kolejowy)|Warszawa Śródmieście]] i zespół PDT w [[Olsztyn]]ie, Honorowa Nagroda SARP, a także członkiem [[Towarzystwa Urbanistów Polskich]] (1937–56) oraz Rady Naukowej Instytutu Wzornictwa Przemysłowego (1953–54) i Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej przy Naczelnym Architekcie Warszawy (1957–59). W 1934 roku otrzymał status członka zwyczajnego [[Stowarzyszenia Architektów Polskich]]. Przewodniczył Prezydium Kolegium Sędziów Konkursowych [[Stowarzyszenie Architektów Polskich|SARP]] i zasiadał w radzie SARP.
Artykuły oraz reprodukcje projektów Ihnatowicza ukazywały się zarówno w publikacjach polskich, jak i zagranicznych.
