Juliusz Kunitzer: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Życiorys: drobne redakcyjne |
m →Życiorys: drobne redakcyjne |
||
Linia 23:
== Życiorys ==
Urodził się w Przedborzu, w ówczesnej w guberni piotrkowskiej<ref>We wcześniejszych publikacjach (np. jego życiorys w [[Polski Słownik Biograficzny|Polskim Słowniku Biograficznym]], t. 16) można spotkać nieprawidłowe miejsce urodzin – wieś Pohulanka gm. Przedbórz a nawet wieś Nasieniec pod Kaliszem. Pohulanka została wpisana po przekreśleniu Przedborza w Księgach ludności stałej m. Łodzi (w [http://www.lodz.ap.gov.pl/index.php Archiwum Państwowym w Łodzi] seria II, t. 103, k. 313), w związku z próbą zalegalizowania wykupu ziemi i budowy fabryki włókienniczej ("Widzewska Manufaktura") we wsi Widzew graniczącej z Łodzią do czego wraz z J. Heinzlem nie miał prawa (za: Badziak Kazimierz, ''Juliusz Kunitzer - symbol Łodzi wielonarodowościowej i wielkoprzemysłowej'', [w:] ''Polacy, Niemcy, Żydzi. Sąsiedzi dalecy i bliscy''. Pod red. Pawła Samusia; Łódź 1997, ss. 198-199)</ref>, w rodzinie tkacza-sukiennika Jakuba i Joanny z d. Tietze. Miał starszego brata Hermana oraz siostrę Wilhelminę.
Jakub Kunitzer przybył na teren [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwa Polskiego]] w latach 30. XIX w., podczas dużego ruchu emigracyjnego z terenu Niemiec i Czech w ramach programu industrializacji tego obszaru prowadzonego przez władze Królestwa. Tu znalazł pracę w Przedborzu, w fabryce włókienniczej Johna Coquerill'a. W końcu lat 40. XIX w. Kunitzerowie przenieśli się do [[Opatówek (województwo wielkopolskie)|Opatówka]], gdzie wcześniej przeniesiono, do dużej fabryki włókienniczej Fiedlerów, część maszyn ze zlikwidowanej fabryki Coquerilla (zm. w 1840) oraz gdzie już mieszkał krewny lub nawet ojciec żony. W Opatówku Jakub Kunitzer podjął pracę w fabryce Fiedlerów, z którą był związany do śmierci. Pracował w niej także jego starszy syn – Herman.
Linia 33:
Juliusz Kunitzer nie posiadał formalnego wykształcenia ani ogólnego, ani zawodowego. Wstępną naukę pobierał w domu, następnie wykształcenie zawodowe zdobywał w drodze stałego samokształcenia i praktyk zawodowych. Gdy Hentschel uruchomił w Warszawie skład handlowy swoich towarów zdobył tam doświadczenie handlowe zakończone awansem na jego kierownika składu. Pobyt w Warszawie wykorzystał też dla poszerzenia swojej wiedzy w zakresie wielu dziedzin życia gospodarczego i społecznego. Ponoć miał odbyć praktykę w zakresie mechanizacji procesów wytwórczych w znanej warszawskiej fabryce metalowej braci Evans (późniejsze zakłady [[Lilpop, Rau i Loewenstein]]).
Juliusz Kunitzer nie pozostawił po sobie potomstwa, ale miał wychowanka – Maksa Wünsche'go<ref>Badziak Kazimierz, ''Juliusz Kunitzer - symbol Łodzi wielonarodowościowej i wielkoprzemysłowej'', [w:] ''Polacy, Niemcy, Żydzi. Sąsiedzi dalecy i bliscy''. Pod red. Pawła Samusia; Łódź 1997, s. 194.</ref>.
=== Działalność zawodowa ===
| |||