Seria GP2: Różnice pomiędzy wersjami

Sezon 2012 toczył się pod dyktando walki [[Davide Valsecchi|Davide Valsecchiego]]ego z zespołu [[DAMS]] oraz [[Luiz Razia|Luiza Razii]] z [[Arden International]]. Ostatecznie triumf odniósł Włoch z dorobkiem 4 zwycięstw, 2 pole position, 5 najszybszych okrążeń i 247 punktów. [[Luiz Razia|Razia]] zdobył o 25 punktów mniej, lecz dało mu to zdecydowane wicemistrzostwo serii. Trzecie miejsce zajął kierowca testowy [[Sauber]]a – Meksykanin [[Esteban Gutiérrez]] z zespołu [[ART Grand Prix|Lotus GP]]. Warto jednak podkreślić, że walka o trzecią lokatę toczyła się do samego końca. Brali w niej udział także [[Max Chilton]], [[Giedo van der Garde]] i [[James Calado]]. Seria GP2 powróciła do [[Bahrajn]]u, gdzie odbyły się aż dwie rundy, a do kalendarza zawitał także [[Marina Bay Street Circuit|Singapur]]. Po sezonie [[Esteban Gutiérrez]], [[Max Chilton]] (4 w klasyfikacji) i [[Giedo van der Garde]] podpisali kontrakty na starty w sezonie 2013 Formuły 1.

W sezonie 2013 o tytuł mistrzowski walczyło kilku kierowców, pomiędzy którymi doszło do przewrotnych wydarzeń. Po pierwszej połowie sezonu wydawało się, że o tytuł mistrzowski bój stoczą Monakijczyk [[Stefano Coletti]] i Brazylijczyk [[Felipe Nasr]]. W drugiej połowie jednak doszło do zdecydowanej zmiany układu sił -– Coletti zdecydowanie opadł z formy i nie zdobył praktycznie żadnych punktów, z kolei Nasr wykazał się małą skutecznością w zdobywaniu punktów. Sytuację tą wykorzystali [[Fabio Leimer]], który liderował na początku sezonu oraz [[Sam Bird]] i to oni ostatecznie rozegrali między sobą losy tytułu. Ostatecznie mistrzem został Szwajcar. Trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej zapewnił sobie dzięku skutecznemu weekendu w Abu Zabi i problemom Brazylijczyka kierowca testowy zespołu [[Force India]] w [[Formuła 1|Formule 1]] -– [[James Calado]]. Wśród zespołów niespodziankę sprawił debiutujący w serii [[Russian Time]], który do ostatniej chwili walczył z brytyjską ekipą [[Carlin]]. Ostatecznie oba zespoły miały równą liczbę punktów i o mistrzostwie decydowała liczba zwycięstw, których więcej, dzięki [[Sam Bird|Birdowi]] miał [[Russian Time]]. Trzecie miejsce zajęła hiszpańska ekipa [[Racing Engineering]].