Stanisław Arczyński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m +przypis do Virtuti Militari, drobne redakcyjne, WP:SK |
poprawa linków |
||
Linia 30:
W listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]]. Początkowo został dowódcą plutonu, a potem kompanii pontonowej w [[1 Pułk Inżynieryjny|1 Pułku Inżynieryjnym]]. W 1919 brał udział w walkach o [[Lwów]] i [[Małopolska Wschodnia|Małopolskę Wschodnią]] jako dowódca grupy pontonowej w [[3 Dywizja Piechoty Legionów|3 Dywizji Piechoty Legionów]]. Następnie wraz ze swoim pododdziałem został przerzucony na północno-wschodni odcinek frontu, gdzie wyróżnił się szybkim wybudowaniem mostów na [[Świsłocz]]y i [[Niemen|Niemnie]], za co po wojnie odznaczono go [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari]].
Po zakończeniu działań wojennych, przeszedł w 1921 kurs uzupełniający oficerów sztabu. Do 1927 był zastępcą dowódcy i dowódcą III batalionu [[2 Pułk Saperów Kaniowskich|2 Pułku Saperów Kaniowskich]] w Puławach. W latach 1927-1929 dowodził [[
Po klęsce wrześniowej przedostał się do [[Francja|Francji]], gdzie został komendantem polskiego [[Centrum Wyszkolenia Saperów]] przy francuskim 6 Pułku Saperów w [[Angres]]. Po upadku Francji ewakuował się do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Był dowódcą saperów w sztabie Najwyższego Wodza. Po zakończeniu wojny i demobilizacji osiedlił się w Anglii. Zmarł 3 stycznia 1959 w Londynie.
|