MiG-23: Różnice pomiędzy wersjami

W wyniku doświadczeń [[Kryzys kubański|Kryzysu kubańskiego]] z 1962 r. państwa [[NATO|Paktu Północnoatlantyckiego]] jak i Związek Radziecki położyły większy nacisk na działania konwencjonalne, zdając sobie sprawę, iż pełnoskalowy konflikt rakietowo-jądrowy doprowadzi do wzajemnej zagłady. Dodatkowo odsunięcie w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] od władzy w październiku 1964 r. [[Nikita Chruszczow|N.S. Chruszczowa]], dotychczas usilnie lansującego ideę rakietowego pola walki, pozwoliło na podjęcie na większą skalę prac nad rozwojem lotnictwa bojowego. Dlatego też w 1964 r. w Związku Radzieckim rozpoczęto program budowy samolotu myśliwskiego nowej generacji dysponującego skokowo większymi możliwościami w zakresie zwalczania celów powietrznych. W ten sposób powstał unikatowy samolot bojowy MiG-23 o zmiennej geometrii skrzydeł, stanowiący w drugiej połowie lat 70. i pierwszej lat 80. XX wieku trzon lotnictwa myśliwskiego ZSRR.

 

 

W Związku Radzieckim zdając sobie sprawę z problemów technicznych przy opracowywaniu i występujących potem istotnych ograniczeniach maszyn pionowego startu i lądowania (VTOL) postanowiono skoncentrować się na rozwoju [[STOL|samolotów skróconego startu i lądowania (STOL)]]. W ramach prac nad myśliwcem nowej generacji, nazwanym później MiG-23, powstał projekt samolotu ''23-01'' wyposażonego w dwa pomocnicze silniki odrzutowe umieszczone pionowo w kadłubie, które podczas startu i lądowania generowały dodatkową siłę nośną i pozwalały na operowanie ze znacznie krótszych pasów startowych. Samolot 23-01 wyglądał jak powiększona wersja myśliwca [[MiG-21]] z wlotami powietrza po bokach kadłuba. Posiadał trójkątne skrzydła i klasyczne usterzenie, za napęd zaś odpowiadał [[silnik turboodrzutowy]] R-27-300 o ciągu 76,4 kN (7800 kG), wspomagany przez dwa silniki nośne RD-36-35 o ciągu 23 kN (2350 kG) każdy. Silniki wspomagające umieszczono pionowo za kabiną pilota i podczas lotu były zasłonięte specjalną pokrywą podnoszoną tylko na czas ich pracy. Eksperymentalny samolot ''23-01'' wykonał swój pierwszy lot 3 kwietnia 1967 roku pilotowany przez Piotra Ostapienko. Szybko okazało się jednak, że osiągnięte znaczne skrócenie rozbiegu i dobiegu opłacone jest zbyt dużym ograniczeniem zasięgu maszyny, albowiem silniki nośne zajmowały w kadłubie miejsce mogące być wykorzystane na zbiorniki paliwa. W czasie normalnego lotu silniki nośne zaś były wyłączane i stanowiły tylko balast. Dlatego też prace nad samolotem ''23-01'' szybko przerwano, a maszyna wykonała tylko 14 lotów, głównie związanych z przygotowaniem do wielkich pokazów lotniczych w Domodiedowo w dniu 9 lipca 1967 roku, gdzie też została ze względów [[propaganda|propagandowych]] zaprezentowana szerokiej publiczności.

[[Plik:Mig2312.jpg|180px|thumb|left|MiG-23MF]]

[[Plik:Polish Air Force Mikoyan-Gurevich MiG-23UB Schleiffert-1.jpg|thumb|left|Polski Mig-23UB]]

 

== Wersje ==

Samoloty MiG-23 są eksponowane w następujących polskich muzeach:

* [[2 Baza Lotnicza|Muzeum 2 Bazy Lotniczej]] w [[Bydgoszcz]]y - nr taktyczny 139 nr seryjny 0390217139

* [[Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie]] - nr taktyczny 120 nr seryjny 0390217120

* [[Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie]] oddział [[Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej]] - nr taktyczny 148 nr seryjny 0390217148