Urodzony w [[Jazd (miasto)|Jazdzie]] w [[Iran]]ie jako '''Musâ Qassâb''' ([[język perski|per.]] موسی قصاب). Wyemigrował do [[Izrael]]a w 1951. Studiował na [[Uniwersytet Hebrajski|Uniwersytecie Hebrajskim]] w [[Jerozolima|Jerozolimie]] na wydziale ekonomii i historii. Związał się tam z prawicową partią [[Likud|Knesetu]]. Między innymi pracował w Komitecie Edukacji na Terytoriach Administrowanych. W 1981 roku został ministrem budownictwa, a w 1984 roku – ministrem pracy i polityki społecznej. W 1988 roku mianowano go ministrem transportu i jednocześnie członkiem Ministerialnego Komitetu Obrony. W 1992 roku Kacaw został przewodniczącym klubu parlamentarnego partii Likud w Knessecie.
W 1966 roku rozpoczął pracę jako dziennikarz dla ''Yediot Aharonot''. W 1968 roku został przewodniczącym młodzieżowej organizacji B’nai B’rith Youth. W 1969 roku został wybrany przewodniczącym Partii Likud na Uniwersytecie Hebrajskim.
Swoją karierę publiczną faktycznie rozpoczął w 1969 roku od urzędu burmistrza w mieście [[Qiryat Mal'akhi]].
W 1977 roku Mosze Kacaw został posłem do [[Kneset|Knessetu]]. Między innymi pracował w Komitecie Edukacji na Terytoriach Administrowanych. W 1981 roku został ministrem budownictwa, a w 1984 roku – ministrem pracy i polityki społecznej. W 1988 roku mianowano go ministrem transportu i jednocześnie członkiem Ministerialnego Komitetu Obrony. W 1992 roku Kacaw został przewodniczącym klubu parlamentarnego partii Likud w Knessecie.
31 lipca 2000 roku Mosze Kacaw został wybrany ósmym [[Prezydenci Izraela|prezydentem Izraela]], urząd objął 1 sierpnia 2000 roku.
