Dachau (KL): Różnice pomiędzy wersjami

Obóz składał się z dwóch zasadniczych części: dla więźniów, która został otoczona drutami kolczastymi i wieżyczkami oraz część administracyjno-mieszkalna dla [[Schutzstaffel|SS]]. Podział ten zostaniezostał odwzorowany we wszystkich tego typu późniejszych konstrukcjach [[Narodowy socjalizm|nazistowskich]]. Część dla więźniów mieściła się pierwotnie w 18 barakach mieszkalnych, podzielonych na 4 izby, 2 toalety i 2 umywalnie. Każda izba miała pomieszczenie mieszkalne i sypialnię i była przeznaczona dla 52 więźniów (w sumie blok miał pomieścić 208 więźniów). W [[1937]] r. obóz – pierwotnie zaprojektowany na 3000-5000 więźniów okazał się za mały. Obóz rozbudowano w latach [[1937]]-[[1938]], powiększając liczbę baraków dwukrotnie. W czasie masowego napływu więźniów w czasie wojny pierwotne normy zaludnienia baraków zostały wielokrotnie przekroczone, przetrzymywano w nich do 16000 więźniów. W [[1943]] r. firma H. Kori z [[Berlin]]a wybudowała duże [[krematorium]], jako tzw. barak X. Prawdopodobnie była to część większego planu przekształcenia KL Dachau w miejsce masowej eksterminacji. W [[1944]] przy baraku X wybudowano [[komora gazowa|komorę gazową]]. Sprawa jej wykorzystania do mordowania więźniów nie jest jasna. W wielu publikacjach podaje się informacje, że nie była ona wykorzystana do tego celu (nie uwzględniono tego w wyroku w procesie załogi z Dachau). Jednak zeznania niektórych więźniów oraz fotografie wykonane przez amerykańskich żołnierzy po wyzwoleniu obozu wskazują, że była ona wykorzystywana (przynajmniej sporadycznie) do tego celu.