'''Galeas''' (galeasa; [[Język włoski|wł.]] ''galeazza'', [[Język turecki|tur.]] ''mahon'') – [[okręt]] wiosłowo-żaglowy używany od końca [[XVI wiek]]u do połowy [[XVIII wiek]]u.
[[Wyporność]]Okręty tycho okrętówdługości mogładochodzącej wynosićdo nawet80 500 [[łaszt]]ówmetrów, długośćszerokości dochodziła- do16 80m, [[metrWyporność|wyporności]]ów,a- szerokość1000 do 16 metrówton. Obok wioseł napęd okrętu stanowiło [[ożaglowanie łacińskie]] trójkątne rozmieszczone na trzech masztach. Artyleria tych wielkich okrętów porównywalna była niekiedy z [[okręt liniowy|liniowcami]] - dochodziła do 60 dział. Ciężkie działa (30-40) umieszczano na nadbudówkach rufowej i dziobowej. Na [[śródokręcie|śródokręciu]] ustawiano jedynie lekkie działa - stąd galeasy nie prowadziły głównego ognia [[burta]]mi, jak to np. czyniły [[fregata (okręt żaglowy)|fregaty]] czy liniowce. Załoga sięgała 700 ludzi, w tym około 400 wioślarzy umieszczonych pod pokładem (na jedno wiosło przypadało ich 5-8).
== LiteraturaBibliografia ==
* ''{{cytuj książkę|tytuł = Mała Encyklopedia Wojskowa'',|tom=I|wydawca wyd.= I,Wydawnictwo MON |miejsce = Warszawa |rok = 1967 |strony=435-436|rozdział=Galeasa}}
