Jemieljan Pugaczow: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Pugachyov.jpg|thumb|220px|right|Portret Jemieljana Pugaczowa z XVIII w.]]

'''Jemieljan Iwanowicz Pugaczow''', [[język rosyjski|ros.]] '''Емелья́н Ива́нович Пугачёв''', (ur. [[1742]] w stanicy Zimowiejskiej n. [[Don]]em, zm. [[21 stycznia]] [[1775]] w [[Moskwa|Moskwie]]) – [[Kozacy dońscy|doński Kozak]], uczestnik [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]] i kampanii tureckich, trzykrotnie aresztowany za pomoc zbiegom kozackim, za każdym razem uciekał z więzienia.

W 1773 przybył nad Jaik (dzis. rzeka [[Ural (rzeka)|Ural]]), gdzie zaczął głosić, że jest cudownie uratowanym [[Piotr III Romanow|carem Piotrem III]] i zgromadził wokół siebie uciekających przed represjami za poprzednie rozruchy Kozaków. Wraz z nimi zdobył Gródek Jaicki, a w marcu 1774 z 50-tysięczną armią złożoną także z [[Tatarzy|Tatarów]], [[Baszkirzy|Baszkirów]], [[Kałmucy|Kałmuków]] i robotników uralskich manufaktur przystąpił do oblężenia [[Orenburg]]a. Oblężenie nie przyniosło rezultatu, ale wkrótce oddziały powstańcze opanowały [[Powołże]] i zdobyły [[Kazań]]. Jednak we wrześniu 1774 roku Pugaczowa wydała starszyzna kozacka i w dniu [[21 stycznia{{data|1775-01-21 (10) stycznia]] [[1775]]}} r. został on stracony w [[Moskwa|Moskwie]]. Na placu zebrał się tłum ludzi oczekujących krwawej i długiej kaźni. [[Władcy Rosji|Cesarzowa]] [[Katarzyna II Wielka|Katarzyna II]] jednak rozkazała, aby kat po prostu ściął mu głowę. To było ułaskawienie dla człowieka, który podobno był niegdyś jej [[faworyt]]em. Pugaczow namawiał chłopstwo do wyrzynania ziemian i przejmowania ich majątków wraz z gruntami koronnymi, a Kozakom obiecywał zniesienie podatków i poboru do wojska oraz przywrócenie kozackich swobód.

* [http://www.hrono.ru/biograf/bio_p/pugachev_ei.php Biografia Pugaczowa] {{lang|ru}}]