Kościoły orientalne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m WP:CHECK - eliminicja błędu #72 (błędna suma kontrolna dla ISBN-10); zmiany kosmetyczne
Linia 3:
'''Kościoły orientalne''' (''vel'' przedchalcedońskie, niechalcedońskie, ortodoksyjne orientalne, monofizyckie, Mniejsze Kościoły Wschodnie, Starożytne Kościoły Wschodnie, Orientalne Kościoły Prawosławne) – grupa [[Kościoły wschodnie|wschodnich Kościołów chrześcijańskich]], które nie przyjęły postanowień [[Sobór chalcedoński|soboru chalcedońskiego]] w 451 roku. Należy do niej sześć Kościołów: [[Koptyjski Kościół Ortodoksyjny|koptyjski]], [[Etiopski Kościół Ortodoksyjny|etiopski]], [[Erytrejski Kościół Ortodoksyjny|erytrejski]], [[Syryjski Kościół Ortodoksyjny|jakobicki]], [[Malankarski Kościół Ortodoksyjny|malankarski]], [[Apostolski Kościół Ormiański|ormiański]].
 
Według starszych poglądów historyków Kościoła za przyczynę nieporozumień [[Kościół łaciński|Kościołów zachodniego]] i wschodniego podawano odmienne zdanie odnośnie natury [[Jezus Chrystus|Chrystusa]], której określenie stało się kluczowym punktem sporów teologicznych. Nowsze badania jednak ustaliły, że przyczyn rozejścia się Kościołów należy upatrywać w [[Imperializm|imperialnej]] polityce [[BizancjumCesarstwo Bizantyńskie|Cesarstwa Bizantyńskiego]].
 
Kościoły przedchalcedońskie od drugiej połowy XX wieku prowadzą dialog [[Ekumenizm|ekumeniczny]] z [[Cerkiew prawosławna|Kościołem prawosławnym]]. W latach 1964, 1967, 1970 i 1971 miały miejsce cztery nieoficjalne konferencje. W 1988 roku odbył się dialog oficjalny. W 1990 roku została podpisana deklaracja z [[Chambéry]], na mocy której Kościoły chalcedońskie zostały uznane przez Kościół prawosławny za [[Ortodoksja|ortodoksję]]. Podobne dialogi prowadzone są z [[Kościół katolicki|Kościołem katolickim]]. Dotychczas zostało opracowane jedno stanowisko w najbardziej spornej kwestii, tj. stosunku do natury Chrystusa<ref>''Religie świata. Encyklopedia'', red. J. Rawicz i in., Kraków [s.a.], s. 617–618.</ref>.