Dzielnica policyjna w Warszawie (1939–1945): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
przywracam - jednak to Stachiewicz się pomylił, - chodzi rzeczywiście o obecny gmach Ministerstwa Sprawiedliwości, uzupełnienie, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 8:
„Dzielnica policyjna” obejmowała kilka kwartałów Śródmieścia Południowego, zamkniętych ulicami: [[Aleje Ujazdowskie w Warszawie|Al. Ujazdowskie]]–[[Ulica Nowowiejska w Warszawie|6 Sierpnia]]–[[Ulica Klonowa w Warszawie|Klonowa]]–[[Ulica Flory w Warszawie|Flory]]<ref name="Sawicki10">{{Cytuj książkę | nazwisko = Sawicki | imię = Tadeusz | tytuł = Rozkaz zdławić powstanie. Niemcy i ich sojusznicy w walce z powstaniem warszawskim | wydawca = Bellona | miejsce = Warszawa | rok =2010 | strony = 10 | isbn = 978-83-11-11892-8}}</ref>. Centrum „dzielnicy policyjnej” stanowiła al. Szucha, której nazwę Niemcy zmienili na ''Strasse der Polizei'' (ul. Policyjna). Większość znajdujących się w tym rejonie budynków została zajęta przez Niemców z przeznaczeniem na biura i mieszkania dla funkcjonariuszy aparatu okupacyjnego<ref name="MEN">{{Cytuj stronę | url = https://web.archive.org/web/20130805102603/http://men.gov.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1121&Itemid=247 | tytuł = Historia gmachu przy al. J.Ch.Szucha 25| data dostępu = 27 listopada 2012 | opublikowany = men.gov.pl| data = 9 lutego 2010}}</ref>.
 
Najważniejszym obiektem wewnątrz „dzielnicy policyjnej” był [[Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie|gmach przedwojennego Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego]] przy al. Szucha 25, gdzie ulokowana została [[Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Warszawie|siedziba niemieckiej policji bezpieczeństwa]] (''[[Sicherheitspolizei]]''). Miejsce to cieszyło się najbardziej ponurą sławą w okupowanej Warszawie, gdyż niemal każdego dnia byli tam przesłuchiwani, torturowani i mordowani ludzie podejrzewani przez Niemców o współpracę z ruchem oporu<ref name="MEN"/>.
 
Do ważnych obiektów znajdujących się w obrębie „dzielnicy policyjnej” można zaliczyć także:
* siedzibę komendanta niemieckiej [[Ordnungspolizei|policji porządkowej]] (''Ordnungspolizei'') na dystrykt warszawski, ulokowaną w [[Gmach Najwyższej Izby Kontroli w Warszawie|dawnym gmachu NIK]] przy al. Szucha 23;
* siedzibę [[Dowódca SS i Policji|Dowódcy SS i Policji]] na [[dystrykt warszawski]], znajdująca się w [[Pałacyk Leszczyńskich w Warszawie|Pałacyku Leszczyńskich]] przy Al. Ujazdowskich 23;
* siedzibę niemieckiej [[Kriminalpolizei|policji kryminalnej]] (''Kriminalpolizei'') przy [[Aleje Ujazdowskie w Warszawie|Al. Ujazdowskich]] 7/9 (obecnie nr 11)<ref name="Kunicki123">{{Cytuj książkę | nazwisko=Kunicki | imię=Aleksander | tytuł=Cichy front. Ze wspomnień oficera wywiadu dywersyjnego dyspozycyjnych oddziałów Kedywu KG AK | wydawca=Instytut Wydawniczy PAX | miejsce=Warszawa | rok=1969}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.warszawa1939.pl/index_arch_main.php?r1=ujazdowskie_9&r3=0 | tytuł = Al. Ujazdowskie 9 | opublikowany = warszawa1939.pl | data dostępu = 2015-01-25}}</ref>;
* siedzibę niemieckiej [[Kriminalpolizei|policji kryminalnej]] (''Kriminalpolizei'') przy ul. [[Ulica Koszykowa w Warszawie|Koszykowej]] 7/9;
* kasyno garnizonowe przy al. Szucha 29;
* „wychowawczy obóz pracy policji bezpieczeństwa” przy [[Ulica Litewska w Warszawie|ul. Litewskiej]] 14.
 
Siły niemieckie były rozmieszczone w bezpośrednim otoczeniu dzielnicy m.in. dwa bataliony ''[[Ordnungspolizei|Schutzpolizei]]'' stacjonowały w kompleksie sejmowym przy [[Ulica Wiejska w Warszawie|Wiejskiej]]<ref name="Kunicki123"/>.
 
== Historia ==
Linia 31 ⟶ 33:
{{osobny artykuł|Egzekucje w „dzielnicy policyjnej” w Warszawie (1944)}}
 
{{Przypisy|2}}
 
== Bibliografia ==