Palladiusz (Kaminski): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int. |
poprawa linków |
||
Linia 64:
W 1917 ukończył [[seminarium duchowne w Odessie]]. W latach 1917–1920 uczył się na uniwersytecie w [[Noworosyjsk]]u, jednak studiów nie ukończył. 13 czerwca 1920 [[eparchia chersońska|biskup chersoński]] [[Prokop (Titow)]] wyświęcił go na diakona, zaś 20 czerwca tego samego roku – na kapłana. Przez pierwsze siedem lat kapłaństwa był proboszczem parafii Trójcy Świętej w Nikolskim ([[obwód chersoński]]), następnie służył w parafiach św. Jana Teologa w [[Chersoń|Chersoniu]] i św. Mikołaja w [[Mikołajów|Mikołajowie]]. Od 1935 do 1944 utrzymywał się z pracy księgowego. W 1944 na nowo podjął pracę duszpasterską i został proboszczem parafii Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w [[Odessa|Odessie]]. Od roku następnego służył w [[sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie|soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie]].
20 marca 1946 biskup chersoński i odeski Sergiusz przyjął od niego [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby zakonne]]. 19 stycznia 1947 mnich Palladiusz został [[archimandryta|archimandrytą]], zaś 30 marca 1947 został biskupem [[eparchia połtawska|połtawskim i krzemieńczuckim]], wyświęcony w [[Moskwa|Moskwie]] przez patriarchę [[Aleksy I (patriarcha Moskwy)|Aleksego I]], arcybiskupa [[eparchia orenburska i saraktaszyńska|czkałowskiego i buzułuckiego]] [[Manuel (Lemieszewski)|Manuela]] oraz arcybiskupa [[eparchia astrachańska
Według wspomnień współczesnych cieszył się szacunkiem wiernych i był zdolnym administratorem w zarządzanych przez siebie eparchiach. Samodzielnie wyrzeźbił ozdobną rakę dla [[relikwie|relikwii]] św. [[Mitrofan z Woroneża|Mitrofana z Woroneża]].
| |||