Ukraińska polityka historyczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Linia 47:
Pewne elementy dawnej polityki historycznej pozostawiono. Administracja W. Janukowycza zapowiedziała pozostawienie władzom samorządowym autonomii w prowadzeniu własnej polityki pamięci<ref>I. Katchanovski, ''Terrorists or National Heroes...'', s. 12-13</ref>, z czego korzystają głównie zachodnie obwody, kontynuując gloryfikację OUN i UPA. Przejawem tego jest organizowanie różnego rodzaju manifestacji na modłę nazistowskich Niemiec czy wzorowanie się na nazistowskich organizacjach. Ukraiński historyk dr [[Wasyl Rasewycz]] za przykłady tego typu polityki historycznej podaje czerpanie przez partię [[Ogólnoukraińskie Zjednoczenie Swoboda|Swoboda]] wzorców z niemieckiej [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]], obchodzenia "Święta bohaterów" w sposób przypominający nazistowskie defilady z okresu [[III Rzesza|III Rzeszy]], manifestowanie na część bohaterów Krut (młodych Ukraińców zamordowanych przez bolszewików) pochodami z pochodniami na wzór pochodów nazistowskich, czy obchodzenia "święta haftowanych koszul" pod szyldami nazistowskich wizerunków na cześć dywizji [[14 Dywizja Grenadierów SS (1 ukraińska)|SS Galizien]] pod hasłem "Sława Narodowi! Śmierć wrogom!".<ref>[http://www.kuriergalicyjski.com/index.php/polemikii/2160-dziecinada Wasyl Rasewycz, "Dziecinada"]</ref>
 
W marcu 2012 roku w [[Iwano-Frankiwsk|Iwano-Frankowsku]] (dawny Stanisławów) odbyła się cykliczna (4 z rzędu) konferencja poświęcona nacjonalizmowi ukraińskiemu. Jak wyjaśnił jeden z organizatorów konferencji i przewodniczący [[Iwanofrankowska Rada Obwodowa|Iwano-Frankowskiej Rady Obwodowej]] z ramienia nacjonalistycznej partii Ogólnoukraińskie Zjednoczenie Swoboda - [[Ołeksandr Sycz]], który jednocześnie pełni funkcję kierownika katedry zarządzania na Uniwersytecie w Iwano-Frankowsku<ref>[[Eugeniusz Tuzow-Lubański]], ''Zbliża się banderowska rewolucja?'', [[Nasz Dziennik]] nr 2 (3933), 4 stycznia 2011</ref>: ''"Celem głównym organizowanych spotkań było sprostowanie sowieckiego pojęcia nacjonalizmu, jako czegoś złego, jak czegoś, co jako ruch polityczny nie może być konstruktywnym przy budowie państwa ukraińskiego. Aby zmienić te stereotypy została zwołana pierwsza konferencja, która ukazała konieczność uczynienia tej konferencji cykliczną"''. Konferencja została zorganizowana m.in. przez: Iwano-Frankowską Radę Obwodową, [[NarodowyPodkarpacki Uniwersytet Przykarpacki im. Wasyla Stefanyka|Narodowy Uniwersytet Przykarpacki im. Wasyla Stefanyka]], [[Iwano-Frankiwski Narodowy Techniczny Uniwersytet Nafty i Gazu|Iwano-Frankiwski Narodowy Techniczny Uniwersytet Nafty i Gazu]], oraz Halickie centrum historyczno-polityczne. Jednym z uczestników konferencji był Polak Dariusz Materniak (redaktor portalu "Portal Spraw Zagranicznych"; psz.pl) z referatem na temat ruchu [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|"Solidarność"]].<ref>Sabina Różycka, ''Nacjonalizm, rewolucja i "Solidarność"'', [[Kurier Galicyjski]], nr 5(153), 16-29 marca 2012, s. 19</ref>
 
Uchylanie się od jednoznacznej oceny zbrodni nacjonalistycznych formacji na Polakach, zdaniem [[Grzegorz Motyka (historyk)|Grzegorza Motyki]], stanowi nieoficjalny kurs polityki historycznej Ukrainy<ref>Grzegorz Motyka, ''Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”'', Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s.463</ref>.